United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar, nog eens, nimmer drukte eenige burcht zoo loodzwaar op het land of vorderde zulke schatting aan leven en bloed; nimmer was der hoorigen lot zoo schrikkelijk, zoo troost- en hopeloos, als dat der slaven van de verschrikkelijke mijn.

Het was een klein, rond pavillioen met geheel zwart marmeren zuiltjes en fijne fresco op rooden wand. Er was een sigma, een aanligbed in den vorm van een S, voor twee genoten. Slaven brachten twee tafeltjes, die zij zetten in de kronkels van de S.... Er waren bloemen en vruchten en lichte, topaaskleurige wijn. Als Cecilianus er maar bij was, zei Cecilius.

»Het zou mij zeer verwonderen, waarde Perry, wanneer één enkele ook maar de gedachte koesterde om dat te doen." »Gij meent? God geve, dat gij gelijk hebt!" »Gij zult zien dat ik gelijk heb." »Maar, o, God! Intusschen ben ik geen administrateur meer van de slaven van Camdless-Bay?"

De sprookjes op geschiedkundigen grondslag zijn nu eens herinneringen aan den tijd der oude Rhaetiërs, dan eens aan de Romeinen. Dan weder aan den strijd van dezen tegen de Germanen; dan aan dien tusschen Franken en Longobarden, of tusschen Beieren en Slaven.

"Wy hebben Volkplantingen noodig, men kan dezelven zonder slaven niet bebouwen; dus is de slaven-handel en het bezitten van slaven noodzakelyk". Zie daar, waar op hunne redeneeringen altyd nederkomen.

En toch moet men niet vergeten, dat de goede Las Casas gezegd heeft: "Wij moeten niet die arme bewoners van Haïti tot slaven maken: maar laat ons de Afrikanen oplichten."

Het is toch móoi, ons Theater van Pompeïus! bewonderden ze hier en daar: de meiden van Taurus om de Alexandrijnsche, de matrozen, de slaven, de vollers, de kooplui van het Velabrum. Nergens was zoo een mooi Theater! Waar kòn nog zoo een mooi Theater zijn!

Voor dat men na het eindigen van den maaltijd koffie gaat drinken, deelen de slaven nog een schotel soep rond, waarop rozen liggen, die gekookt en met suiker gestoofd zijn. Ik kan een ieder aanraden, zulk een schotel nooit te laten voorbijgaan. "De Turk is bij het eten zeer op etiquette gesteld.

Dat begreep men te Castle-House dadelijk en wellicht ware het te wenschen geweest, dat James Burbank met die invrijheidstelling zijner slaven gewacht had, totdat hij zonder gevaar had kunnen handelen.

Ik moet aan ieder mensch van gezond verstand vragen, of eene dusdanige verdeeling niet strydig is met het waar belang der eigenaars, terwyl dezelve door een verstandiger bestuur hunne rykdommen zouden vermeerderen, en het leven van hunne slaven zoo zeer niet verkorten? Maar de hervorming moet begonnen worden met menschen, wier gedrag ten voorbeelde strekken kan.