United States or Svalbard and Jan Mayen ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maer t'wijl dit selsaem volck op hare wijse leefde, En sonder vaste plaets in alle landen sweefde, Een maeght van Murçia die sagh den edelman, En hoe hy al de jeught in schoonheyt overwan. 880 En hoe syn heus gelaet en syn beleefde zeden, Syn oogh, syn hoofsche tael, syn wel-gemaeckte leden Zijn anders in gestel* als oyt een heyden plagh, Of alsse daer ontrent een heer of ridder sagh.

Het laet sigh over-al den naem van heydens geven, 5 En leyt, al waer het koomt, een wonder selsaem leven; Het roemt sigh dattet weet uyt yders hant te sien, Wat yemant voor geluck of onheyl sal geschien.

Sy laet haer jongen letten, Waer dat Don Ian syn mael* gewoon is in te setten, Een mael die niet en sluyt, en slechts van ossen leir; 1015 Want koffers vindt men noyt ontrent dit selsaem heir.

De ridder onderdies ontstelt* door heete voncken, Heeft op dien eygen stont het soet vergif gedroncken; 490 En daerom als hy wist wie dat Maiombe was, Soo is hy nevens haer gesegen* in het gras: Soo is hy met het wijf in veelderhande reden, En met Constançe selfs in langh gespreck getreden; Ten lesten berst hy uyt: V schoonheyt, geestigh dier, 495 Verweckt in mijn gemoet een wonder selsaem vier.

Ook in de Middeleeuwen vindt men al deze leerzame dialogen in navolging van Augustinus. Ex uno disce omnes. Een van de meest bekende is het "Selsaem Trou-geval tusschen een Spaens Edelman ende een Heydinne, soo als de selve edelman, ende alle de werelt doen geloofde", of kortweg genoemd Het Spaens Heidinnetje.

De vrouwe van het huys, bewust* van hare saken, Wou door het aerdigh dier haer dochter wat vermaken; En daerom sentser om, en leytse voor het bedt, En seyde: Niemant weet wat dese vrijster let. 180 Ghy siet* eens wat haer schort, en soo ghy weet te seggen Hoe wy dit selsaem stuck behooren aen te leggen, Mijn gunste, soete* maeght, die sal u zijn getoont, En ghy van mijner hant ten hooghsten zijn geloont.

Don Ian noch even-wel, oock in dit woeste leven, En wil hem tot bedrogh of diefte niet begeven; 870 Maer wat dit selsaem volck of hier of elders haelt, Dat wort al menighmael by hem alleen betaelt. Hy wil geen vuylen jock in haren praet gehengen, Maer pooghtse met beleyt op beter wegh te brengen; Soo dat hy metter tijt haer rouwe sinnen wint, 875 En sigh by al den hoop in grooten aensien vint.

Ach! dat's een wrange spijt, ach mocht ick heden sterven! 965 Want ick en sal geen troost mijn leven oyt verwerven. Hy is een selsaem hooft, hy is een rouwe gast, Die op geen schoone verw en op geen rijckdom past.* Maer waerom dus ontset om niet te willen leven?

Sy weet niet wat te maken, Sy voelt een selsaem vier door al de leden blaken; 890 Dies als sy op een tijt den ridder eensaem vont, Soo opent sy aldus tot hem een heuschen mont: Bevallick jongelingh, wat magh u doch bewegen, Dat ghy tot desen hoop soo bijster zijt genegen? Dat ghy by dit gespuys u soete jeught verslijt, 895 Ey geeft eens beter vreught aen uwen jongen tijt.