United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gy, zoo Gy beden hoort, ô sla uw heilige oogen Op Segol op dit stof dat Segols ziel omkleedt! Geef kalmte aan 't lijdend hart, dat wegsmelt in zijn leed! Ach! 'k wilde 's aardrijks kroon, 'k hergeef haar, God der Goden. U zij ze, en U-alleen, geen' stervling aangeboden! Geen middelbaar gezag op lucht of firmament! Maar toon u, sterke God, word Segols hart bekend!" Hy zwijgt.

De Rigon en zijn zoute bron wordt wel weder gemeld in Z. III vs 482, maar slechts als het uiterste punt van het door Segols leger te bezetten landstreek. IIe Zang, vs 601, bl. 31, rl 6 v. o. Een gruwzaam reuzenrot, verwant aan hemelgeesten.

Ik zie u weder eer de vierde morgen daagt, En kroone u Koningin, als hy mijn ketens draagt!" Dus sprak hy, Jonadab, de vlugste zijner knapen, Ontfing zijn last en roept het oorlogsvolk te wapen. Maar Iram, van zijn jeugd aan Segols huis verknocht, Bereidt zich tot gelei' van Zilfa by heur tocht.

Op het eind van den IVen Zang van den Epos, doet de dichter een gedeelte van Segols leger door de pest aantasten: men doorziet nog niet, met welk oogmerk.

De taaie koorden springen Nog eenmaal los, en wat zich bloot gaf, ligt geveld, Terwijl de ontzachbre troep als voor het oog versmelt. Nog naakt zy, en de knots in de opgeheven armen Wankt over Segols hoofd en wie dat hoofd beschermen.

Zoo spreekt hy, werpt een oog door 't flikkren van een traan Vertederd, op zijn bende, en blijft nu roerloos staan. Slechts enklen, door de kwaal min hevig aangegrepen, Staan, om hun Vorst geschaard, van stille smart benepen, En zweeren, zijn gelei' te volgen in den dood. Hun krankte eischt lafenis en bystand. Hen verlaten Waar Arbalieten waard, niet, Segols onderzaten!

Regol, gedurende de onderhandeling, als gijzelaar tot Zilfa toegelaten, spreekt met het scepticisme des wereldlings tot haar over Segols liefde, en over eene vrouw die, altijd in de nabijheid des legers aanwezig, zich in haar tent aan aller oogen onttrekt.

Een golvende oceaan rees borr'lende uit den grond, Hief lijken in de lucht, die onder de aarde sliepen, En spoelde in d' afgrond weg, wie dobb'rend bystand riepen: En, daar ze in 't doodsgevaar in Segols armen vlood, Verzwolg haar, aan zijn hart, de zichtbre muil der dood.

Ada, door het geestendom onderricht, deelt aan Zilfa hare toovermiddelen mede, onder die voorwaarde, dat zij de blijken van Segols min niet ontvangen zal, eer hij den vrede aan de Reuzen heeft toegestaan; maar dan ook met belofte, dat zij voor eeuwig zal zegevieren in zijn hart over die onbekende vrouw, die zijn tent niet verlaat.

't Was de nieuwgeworven macht Van 't Westen, die, gedoscht in 't wapen van de jacht, Hun arm kwam aanbiên, met den roof der woestenyen Omhangen, om den Vorst der wareld toe te wijen. Dit brachten boden uit hun midden; en de moed Verhief zich met de vreugde in Segols heldenstoet.