United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !


Daar zijn vader als schuldenaar van den staat gestorven was, miste hij eenigen tijd het burgerrecht, totdat de rijke Callias de schuld voor hem betaalde; daarvoor stond C. hem de schoone Elpinice af, die zijne halfzuster en tevens zijne vrouw was.

Ter eere van de bevolking van het eiland dient gezegd, dat zij doorgaans te eerlijk waren om partij te trekken van de nieuwe muntwet om zooiets slechts en gemeens te doen, maar de wetenschap dat iedere schuldenaar het in zijn macht had om zoo te handelen en de vrees dat sommige van hun onmiskenbare rechten gebruik zouden maken, droegen er nog verder toe bij om alle zaken tot stilstand te brengen.

Alle vermaningen en vertoogen stootten af op de onverzettelijkheid van den koppigen schuldeischer. "Nu, daar gij met alle geweld dien ongelukkige wilt dwingen zijne schuld te betalen, zal ik een gerechtsdienaar bevelen, uw schuldenaar op den grond uit te strekken en hem met gebonden handen en voeten aan u over te leveren.

Al had ik al het mijne voor mijn kolonel gestort, zou ik nog zijn schuldenaar zijn!" »Sergeant," vroeg ik, »vindt ge niet dat de kolonel sedert ons vertrek er bezorgder uitziet dan gewoonlijk? Hij schijnt elken dag...." »Ja, mijnheer," antwoordde Mac Neil, die me vrij driftig in de rede viel, »maar dat is zeer natuurlijk!

Thans echter ben ik weer gelukkig, en hij, dien ik naast God den meesten dank ben verschuldigd, hij kan tot mijn laatsten snik op die dankbaarheid staat maken; hem zij de zegen van God en de eere der menschen, terwijl ik voor altijd zijn schuldenaar zal blijven." Het hart van den vurigen minnaar klopte hevig in zijne borst, Hij wilde spreken, doch aarzelde weder.

Beide soorten van beslag hebben ten doel uit het vermogen van den schuldenaar de vorderingen zijner schuldeischers te verhalen, en bij beide wordt dit doel bereikt door eene gedwongen vervreemding der goederen, waarop het beslag gericht is. Er bestaat echter verschil in de wijze waarop deze realiseering der goederen tot stand komt.

»U vergist u, u bent mijn schuldenaar volstrekt niet, ik ben in zeker opzicht de uwe, daar u het mij zoo gemakkelijk gemaakt heeft u te toonen, dat ik jegens u de billijkheid niet uit het oog zou verliezen."" »Nobele kerel!" riep de fourier enthousiast.

Die geregelde aflossing was vooral onvermijdelijk, daar zijn schuldeischer de eerste de beste gelegenheid zou aangrijpen, om den grond en het huis terug te nemen en natuurlijk ook de tien aflossingen, die hij reeds ontvangen had, tevens te behouden; het scheen zelfs een speculatie van hem te zijn en daar hij overtuigd was, dat in vijftien jaren wel ééns een dag zou aanbreken, waarop Acquin zijn schuld niet zou kunnen voldoen, had hij deze speculatie durven wagen, zonder bevreesd te zijn, daarbij te verliezen terwijl zijn schuldenaar daarentegen altijd gebonden bleef.

"Daarvan ben ik zelfs overtuigd," zeide Anna en zag daarbij Wronsky met een blik in de oogen, die beteekende: vat dit kalm gesprek niet op als een bewijs van de mogelijkheid eener verzoening. "Heeft u geen medelijden met den ongelukkigen schuldenaar?" wendde zij zich tot Jawschin. "Ik heb dit mij zelf nooit gevraagd, Anna Arkadiewna. Mijn geheel vermogen draag ik hier" en hij wees op zijn borst.

Doch, begeert gij hem niet, het is wel, zoo blijf ik uw schuldenaar. Tweemalen hebt gij mij ontmoet: ook deze reis vertrouw ik op uwe bescheidenheid te kunnen rekenen." "Nog vier en twintig uren," zeide ik, "wil ik u die beloven; maar zijn die verstreken, dan acht ik het mijn plicht als burger, uw verblijf te ontdekken."