United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !


En nu vooral, in zijn leven van kalme aanschouwing en stil, gelaten plicht-doen, was ze hem welkom, die vrindin, wier oogen waren als bleeke zonnen van stil-weemoedige tevredenheid. O! 't Was niet zij, de onbekende, de vrouw van zijn droomen, van zijn overmoed, maar die verlangens waren voorbij,... ijle schimmen!

"Ik zei je toch dat dit schimmen zijn van dingen die tot het verleden behooren," zeide de Geest. "Wijt het niet aan mij dat zij zijn w

Want weet, twee werelden bestaan, van leven En dood: een, die ge aanschouwen kunt, maar de andre Is onder 't graf, daar, waar de schimmen wonen Aller gedaanten met gedachte en leven, Tot dood hen eent en nimmermeer zij scheiden; Droomen, lichte verbeeldingen der menschen, Al wat geloof schept of wat liefde hoopt, Vreeslijk, verheven, vreemd en schoon van maaksel.

"Ik verwar hem niet licht met een ander, al lijkt hij er ook op." De twee soldaten zetten hun ronde voort. Bij 't licht der lantarens zien we weer twee schimmen heel omzichtig de een achter den ander gaan. Een krachtig "Quien vive?" De soldaten grijpen hem aan en slepen hem naar een lantaren, om hem te herkennen.

Als violist en dansdirecteur stond hij wellicht op dezelfde hoogte als La Haye; doch gelijk deze door zijn ronzebons, was gene groot door zijne Chineesche schimmen, welke hij, met behulp van zijn zoon, een bleeken jongeling, met een grijs en blauw gestreept vest, vertoonde.

Voordat zij zich te bed begaven, richtten ook de twee jonge Vrijbuiters hunne schreden naar de wallen, om het vijandelijk kamp bij nacht te zien. En zij ontwaarden rondom de stad brandende wachtvuren, en zagen in de verte krijgslieden als zwarte schimmen langzaam heen en weder loopen. Ook dáár werd goede wacht gehouden.

De schemering spreidde een zachten, grijzen nevel over de stad, vol fijne tinten. Het werd stil in de straten, alleen een straatorgel in de verte speelde een weemoedige wijs, de huizen schenen zwarte schimmen tegen den rooden avondhemel, als tallooze armen staken ze hun grillige spitsen en schoorsteenen op.

Wij noemen onzen tijd den tijd der nuttigheid, en daar is niet éen enkel ding waarvan wij het nut kennen. Wij zijn vergeten dat het water kan reinigen, en het vuur zuiveren, en dat de aarde ons aller moeder is. Het gevolg is dat onze kunst, een kunst van maneschijn, speelt met schimmen, terwijl de Grieksche, de kunst van zonneschijn, de dingen rechtstreeks hanteert.

Wijkt, schimmen, wijkt! 't Is Richard zelf! Richard III. Toen de Zwarte Ridder, want het is noodig zijn lotgevallen na te gaan, den gerechtseik van den grootmoedigen roover verliet, richtte hij zijn weg regelrecht naar een naburig klooster van kleinen omvang en geringe inkomsten, de Priorij van St.

O, gij, zonen van het oude België, gij, wier roem op dit oogenblik door duizenden uwer ontroerde broederen wordt uitgeroepen, dat uwe zalige schimmen zich in onze dankbaarheid verblijden; gij ziet het, wij verdienden de glorie van uwe namen te hebben geërfd.