United States or Antigua and Barbuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wier geurige adem zucht door rijs en wouden, En gloeien wekt, waar zielen wieken spanden, Tot die miljoenen traan en leed verbanden, En lachten, of zij nimmer weenen zouden: Gij juichte’, o, zomer! in mijn zielsverrukken, Toen mij uwe armen en Mathilde omvingen, En gij voor mij uw wereld scheent te smukken!
Voornamelijk een doodzieke vrouw scheent ge mij dien morgen, zonder andere bekoring dan die van den grooten eenvoud, de zelfvergetelheid die wij niet kennen, en die u maakte tot een bijna onpersoonlijke persoonlijkheid. Uw dunne, steile haar was in een toetje achter op uw hoofd gebonden, uw gelaat geel als was, uw oogen waren omwald als van een zwaar zieke.
Zoo schreedt gij onbezorgd de steilte omlaag, Gansch aarzelloos en zonder steun noch tasten. Zoo schrijdt uw ziel met hare zware lasten Stil door den schemer tot de laatste Vraag. Gij scheent m'een Wonder, oude, blinde Vriend, Als die het vuur doorwaadden zonder vreezen, Naar wij het in de Heilge Boeken lezen; Gij waart m'een Teeken: ík was blind, gíj ziend!
Ik bedoel dat gij, die bij het heengaan vleugelen aan de voeten scheent te hebben, thans hinkt. Zoo doet gewoonlijk die uit den oorlog komt. En wat dreef u naar den oorlog, beminnaar van het hazepad? De hoop op buit had mij courage gegeven. Gij keert dus huiswaarts met een som van belang? Met een ledigen buidel, ja. Dit ontheft u van de zorg het gestolene terug te geven.
Ik maak mij omtrent hem echter niet ongerust; hij begeert mij, hij wil mij volstrekt, het koste wat het kosten moet, tot zijne Sultane; en dat zal ook zoo zijn, mits hijzelf maar eerst Keizer is, niet vóór dien tijd. Inmiddels zei Salhana, houdt gij u bezig met dien neef van mij, dien ik u bezorgd heb, niet waar? Een knappe jongen in elk geval, en waarin gij ook nog al behagen scheent te vinden.
Daar zijn zij weder getweeën in de groene kamer; zijne Heilige Majesteit schaterlacht en zegt tot koning Philippus, die niet lacht: Hebt gij gezien hoe gauw men met spreken, hikken en lachen die menschen verteedert? Wat tranenvloed! En die dikke Maes die, op 't einde zijner aanspraak, begon te weenen gelijk een kind. Gij zelf scheent ontroerd, doch niet genoegzaam.
De figuur van veele van dese eyeren veranderden van dag tot dag: want die wierden in plaats van rond, langachtig: daar wierden kleine staarten geformeert. Ook scheent my toe dat ik hoofden zag.
"Mij, mijnheer?" vroeg Gerrit verbaasd; "ik weet met dat ik de eer gehad heb ..." "Neen, dat merkte ik," hernam de heer Van Hoel met een schamper lachje, en schuins uit naar Gerrits moeder ziende, "'t was op de Blaak; maar ik merkte wel dat je mij niet scheent te bespeuren." "Inderdaad, ik heb u niet gezien," antwoordde Gerrit kleurende.
Wat ben ik barbaarsch wreed tegenover je geweest! tegenover jou, die mijn eenige troost waart, die mij trouw bijstondt in al mijn ellende, die alleen om mij scheent te lijden! Is dat mijn dank? Is dat mijn eenige vergelding? Ik heb je verdienste trachten te verkleinen, omdat zij mijn tekortkoming aan het licht brengt." Op die bekentenis volgden de teederste liefkoozingen.
"Ik dacht, dat gij nooit zoudt komen. Gij scheent geen groot verlangen naar mij te hebben!" "Ik werd opgehouden door zaken." "Zaken? Welke zaken heeft een luierende dandy?" en Dona Hermoine steekt haar neusje in de lucht.
Woord Van De Dag