United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Men moet twintig jaren uitlandig geweest zijn," heeft iemand gezegd, "om het in een salon vol boezemvrienden twintig minuten te kunnen uithouden."
Door de ramen van den salon zag ik een menigte lianen en andere zeeplanten, waartusschen schelp- en weekdieren in groote menigte nestelden; otters en zeekalven speelden daartusschen rond en aten een menigte kleine dieren en planten op, zoodat zij volgens Engelsche mode, visch met groenten gebruikten.
Toen ik aangekleed was, trad ik den salon binnen; het kompas stond niet zeer uitlokkend; de richting was zuid-zuidwest; wij verwijderden ons dus van Europa. Ik wachtte met zeker ongeduld dat onze richting op de kaart zou worden aangeteekend. Tegen half twaalf, liepen de vergaarbakken ledig, en het vaartuig kwam weer aan de oppervlakte. Ik ging naar het plat: Ned Land was er reeds vóor mij.
"Ik begrijp niet, wat u bedoelt met "hen storen," zei Elinor; "u waart toch met hen in de zelfde kamer, niet waar?" "Welnee! hoe komt u erbij? Heere, Juffrouw Dashwood, denkt u, dat zulke verliefde lui vrijen, waar anderen bij zijn? O foei, neen; ik dacht, dat u wel beter wist!" "Neen, neen, ze zaten samen in den salon, en ik hoorde alles, omdat ik aan de deur stond te luisteren."
Het is, van uit Salon tot aan Arles, een bijna lijnrechte, mooie, breede, vlakke weg, van meer dan zeventig kilometer lengte, door een barre, vale uitgestrektheid, met mager gras begroeid en met groote, gele keien bezaaid. Slechts hier en daar, op groote afstanden, een eenzame, steen-grijze "mas", een boerderij omringd door sombere cypressen, als een oase in volle woestijn.
Napoleon had daar zijn Salon van Koningen, misschien wel met de geheime gedachte, dat de berichten over zulk een reusachtig bondgenootschap Alexander ten slotte tot nadenken en toegeven zouden stemmen. Hiervan was echter geen sprake. Alexander was herhaaldelijk diep gegriefd en Rus van geboorte.
Geen mensch heeft mij verboden te luisteren als ik anderen hoor praten. Ik ben nu zes uur vrij van dienst, zoodat ik den tijd aan mij zelf heb en doen kan wat gij verlangt." "Maar zeg eens: hoe zult ge dat aanleggen?" "Daar zit ik juist over te denken." "Moogt gij in het salon komen?" "Verboden is mij dat eigenlijk niet; maar ik heb er niets te doen." "Zoek dan maar een of ander voorwendsel."
Jean Valjean stamelde: "Ik heb aan Basque gezegd, dat hij ze zou wegnemen." "Waarom?" "Ik blijf heden maar een enkel oogenblik." "Hoe kort ge ook blijft, is dit echter geen reden om te staan." "Ik geloof, dat Basque de armstoelen voor het salon noodig had." "Waarom?" "Ge krijgt ongetwijfeld bezoek van avond." "Niemand." Jean Valjean wist geen woord meer te zeggen. Cosette haalde de schouders op.
De voorkamers zijn beide te klein voor het aantal gasten, dat ik hier dikwijls hoop bijeen te zien, en ik denk erover om de gang met de eene kamer te laten samenvallen, en misschien ook nog een gedeelte van de andere, zoodat de overblijvende ruimte als vestibule kan dienen; als daar dan een nieuwe salon wordt aangebouwd, wat gemakkelijk kan, met nog een slaap- en zolderkamer erboven, dan wordt het werkelijk een gezellig huisje.
In het begin wordt men er vermoeid van en slaapt slecht, maar het gewent, en ten slotte kon ik twintig kop koffie per dag gebruiken, zonder er eenigen hinder van te gevoelen. Na den maaltijd en de koffie, gevolgd door een kort oponthoud in den salon, neemt uw gastheer u mee naar zijn club of laat u de stad zien.
Woord Van De Dag