United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik verloor, zette opnieuw in, en verloor opnieuw; het geluk was tegen mij. Ik moet u nog vertellen dat dicht bij ons kamp een huisje staat, dat bewoond wordt door Tschetschenzen. Een van hen, Sado, kwam in het kamp en nam deel aan 't spel, maar daar hij schrijven noch rekenen kon reden waarom ik nooit met Sado wilde spelen waren er schurken die hem bedrogen.
Met vereende krachten werd eene draagbaar gemaakt, met soldatenjassen bedekt, de gewonden werden zoo voorzichtig mogelijk erop gelegd en verder ging het weer naar Groznaja, dat wij reeds tot op korten afstand waren genaderd. "De ruiters brachten de goede tijding mee dat graaf Tolstoi en de Tartaar Sado aan de vervolging waren ontkomen en ongedeerd de vesting hadden bereikt.
Nu moet gij nog weten dat om 'koenjak', dat wil zeggen vrienden, te worden men elkaar niet alleen geschenken moet geven maar ook het middagmaal bij elkaar moet gebruiken. Sado heeft mij gevraagd eens bij hem te willen komen en ik ben er heen gegaan.
"Na de domheid, die ik in Stari-Joert beging, heb ik geen kaart meer aangeraakt en hing ik voortdurend den zedemeester uit tegenover Sado, die ook een hartstochtelijk speler is, en hoewel hij er niets van kent, steeds geluk heeft. Gisteren avond heb ik mij met mijne geldelijke omstandigheden en mijne schulden bezig gehouden.
In de Herinneringen van S. A. Bjers lezen wij van deze gebeurtenis het volgende: "De goedgezinde Tschetschentz Sado en Tolstoi waren groote vrienden. Sado had een jong paard gekocht, dat hij, na het eenigen tijd te hebben bereden, Tolstoi eens liet probeeren, terwijl hij zelf diens telganger, die niet zoo goed kon galoppeeren, besteeg. Dit was juist gebeurd toen de Tschetschentzen hen overvielen.
Graaf Tolstoi en Sado zouden bovenlangs gaan, de drie anderen den lagen weg houden. "Nauwelijks boven gekomen zagen zij plotseling uit een bosch de Tschetschentzen recht op zich aanstormen. Tolstoi schreeuwde zijne kameraden nog toe, dat de vijand er aankwam, en daar zij zelfs geen tijd meer hadden terug te keeren, vlogen zij zoo snel hun paarden loopen wilden den weg op naar de vesting.
Tolstoi, die de kans had op het vlugge paard te ontsnappen, liet zijn vriend niet in den steek. Sado ging, als alle bergbewoners, nooit uit zonder buks, maar die was nu helaas niet geladen. Toch richtte hij haar op de vervolgers, in de hoop hun vrees aan te jagen. Dezen, van hun' kant, schoten ook niet omdat zij hen levend gevangen wilden nemen, om zich op Sado, een' afvallige, te kunnen wreken.
Ik had Nikolaas geschreven, dat mijn paard ziek was geworden, en hem tevens gevraagd in Stari-Joert een ander voor mij te koopen. Sado kwam het te weten en wist niet beter te doen dan dadelijk naar mij toe te komen om mij zijn paard te brengen, dat ik tegen wil en dank moest aannemen.
"Wilt gij zoo goed zijn, als het niet te duur is, in Toela een' revolver en eene muziekdoos te laten koopen en mij die te zenden? "Dat zijn dingen, die Sado heel veel genoegen zullen verschaffen."
De grootste dief is bij hen zeer in aanzien, en ontvangt den eerenaam 'malodjetz. Soms is Sado in 't bezit van 1000 roebel, dan weer heeft hij geen cent. Eens gaf ik hem, na hem bezocht te hebben, het zilveren horloge van Nikolaas, en nu zijn we de grootste vrienden van de wereld.
Woord Van De Dag