United States or Jamaica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ieder giet zijn beker naar binnen en Floris begint te wankelen. "Nu is het uw laatste kans," fluistert Guy. Een bediende roepend, zegt Antony: "Een beker van uw zwaarsten Rijnwijn, maar spoedig."
Waarom week de laatste bloeddrup uit zijn gelaat? »Wordt ge niet wel?" vraagde de veldkornet bezorgd, meteen de zonen van Jansen roepend, die achter den heuvel stonden. Doch Reinard Jansen riep met heftig bewogen stem: »Ginds, achter de klip, ligt mijn kind, en hij houdt geheel alleen een Maxim in toom!" Hij sprong op; hij stormde de helling af en zocht zijn paard.
Als Guy haastig de strekking van deze brieven vermeldt, zegt de Lord met een ernstig gelaat: "Gij hebt den staat een grooten dienst bewezen. Maar gij hebt zeker den geheelen dag gereden; ik zal er voor zorgen, dat gij iets te eten en te drinken krijgt en u eenigszins verfrisschen kunt," en een lakei roepend, geeft hij daarvoor zijn bevelen.
"Maar nu, een, twee, drie, de kamer uit," gebood zij eindelijk en de kinderen lachten en gingen heen, met hun aardigen, Ierschen tongval maar al "Oui mam'selle" en "Chère mam'selle," roepend; blijkbaar was hunne laatste gouvernante een Française geweest. Hedwig haastte zich nu met kleeden en juist was zij klaar, toen de gong voor het ontbijt luidde.
Teekenend voor Goethes wereldbeschouwing is het volgende: Toen in 1830 te Parijs de Juli-revolutie was uitgebroken, kwam hij de kamer van zijn secretaris Eckermann binnenstormen, roepend dat de vulkaan tot eruptie was gekomen, dat alles stond in vlammen, dat nu eindelijk de zaken niet meer konden worden behandeld met gesloten deuren.
De zweep klitskletste klappend op den knokkeligen rug, de groote glanzende oogen puilden uit dat het wit zichtbaar werd van danige inspanning ... Geerten, Franske en de anderen lachten, bleven toch dood-rustig en kalm-lui staan, nu en dan roepend: "Ksch! Ksch! V'ruit knol!... Vol-houwe!" ... Toen de wagen boven was, schaterden ze 't uit, wringend hun lenige lijven van groote leute.
Maar ach, je weet ook niet hoe gauw je er in zit in dat bedrijfleven; blijf maar weg, als je kunt; dat het je nooit gebeure, hoe je op een oogenblik lucide, schrikt van te zien in wat een verwarring je meêliep, hoe ge alles zaagt zoo, en niet het stinkende gedrang tegen je zelven in.... Verbijstering.... Maar, hoor ze dan ook orakelen, roepend als marktschreeuwers, allen door elkaâr, allemaal en niets anders toch dan: ik, ik, ik.... Bah, wat een drukte, als je maar te gaan hebt met je oogen en rustig werkend, verlangend voort.... wat weten wij voor anderen, slangen die we zelve zijn met het staarteinde in den bek.... zoeken we dan nog wat anders dan ons eigen einde....
Snel doorkruisen zij vliegend een tamelijk groot gebied, zoeken de boomen af, schieten van hier neer op het door hen opgespoorde dier, ook wel op den bodem, zonder zich hier neer te zetten; op deze wijze zwerven zij, vliegend, etend en roepend hun gebied rond.
Het is of ik een poes hoor miauwen, als u spreekt." Zich sterk inspannend om hare stem krachtiger te maken, herhaalde Hedwig roepend haar vraag. "Ermee verdienen?" riep de directrice van Hill House driftig uit. "U? Maar hoe komt u aan zulken onzin? Natuurlijk komt het geld van die lessen mij toe! Ik heb recht op al uw tijd." Hedwig hield de lippen stijf op elkaar geklemd om niets terug te zeggen.
De moeder riep hem angstig, maar toch kwam het nog meer naar voren met zijn grappige gestamp. Zij begon onrustig te worden en trippelde nu eens nader, dan weer verder weg in een halven cirkel, waarschuwend, roepend, smeekend.
Woord Van De Dag