United States or Bouvet Island ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dan stuwt de roeier de boot langzaam naar de dieren toe, die vluchten en snel in hun schuwheid onderduiken, terwijl het water hier en daar hoog opspuit. De zon stijgt hooger en stooft de atmosfeer. Behalve bij den heuvel Mavillaï, dien we vóór ons zien, wordt de achtergrond verborgen door een hoog gordijn van groen, dat van de oevers opstijgt.
Zij hingen in lenige lederen riemen, die een zwevende beweging mogelijk maakten, maar tezelfder tijd groote bedrevenheid eischten, daar een onverwachte golfslag den onoplettenden roeier in eens kon omverwerpen. De zestig openingen waren even zoovele luchtkokers, zoodat het hun niet aan frissche lucht behoefde te ontbreken.
De onderzoekende blik van den tribuun dreef den slaaf het bloed naar de wangen, zijn groote oogen werden nog grooter, de riem bleef rusten ... daar sloeg de hortator met een toornig gebaar tegen de tafel. De roeier schrikte, keek voor zich, en hervatte met verdubbelden ijver zijn werk.
Je zult spoedig bevrijd worden!" Een oogenblik later lag het duikernest bij 't land, maar de kleine roeier kwam er niet uit; hij bleef stil zitten, tusschen takjes en strootjes verborgen. Jarro zat ook bijna onbewegelijk. Hij was als verlamd van angst, dat zijn bevrijder ontdekt zou worden. Kort daarop kwam een vlucht wilde ganzen aanvliegen.
Ook wij gaan; het is hoog tijd. Het weer is ruw. Over enkele uren zal de donkerte vallen op de verlaten plaats. Een rondzwalkende roeier, die naar nog een laatste winstje zoekt, neemt, door mij aangeroepen, ons op in zijn wiegelende boot. En op de meer en meer onstuimige baren maken wij deel uit van de uiterste achterhoede des tweedaagschen strooms van vluchtelingen.
Tusschen de groote vaartuigen door schieten bij dozijnen de kleintjes, uitgeholde boomstammen, waar de roeier achterin zit, terwijl de boeg even opgetild staat boven het water: als waterspinnen zoo vlug en nukkig schieten zij met korte sprongen vooruit. Midden op de rivier zwoegt een stoombootje; een eindelooze sleep vrachtprauwen hangt er aan.
De roeier vertraagt zijn vaart en eer de volgende gondels, die hen nu langzamerhand inhalen, aan hen voorbijvaren, verbergt Elizabeth den Pierrot weer in den zijden doek. Addio Piero! A revederci guitigt de gondelier, met een glimlach naar de vrouw die hij voor de laatste maal roeit.
Te Venetië ziet men dan ook niets van 't geen wij vooral stadsgewoel noemen: geen paarden en koetsen; geen wagens en karren; daarvoor treedt hier de bevallige gondel met zijn snaakschen en soms geestigen roeier in de plaats; terwijl de koetspoort door de waterpoort, de stoep door den watertrap vervangen wordt.
Geerten moest toegeven, met spijt, dat het huwelijk Franske zeker niet verbeteren zou ... "Hij is te schoon," bemerkte hij, sarcastisch ... "Wat kunt g'er aan doen," zuchtte Fientje. De roeier had er een heimelijk plezier in zijn wraak stillekens-aan voor te bereiden ... "Ja, wat kunt g'er aan doen? 't Is zonde, dat hij niet begrijpt wat 'n lief ding gij zijt ... enne ... naar ..."
De naakte roeier voor mij straalde als een marmeren beeld; zijn mooie lichaam verhief zich met de regelmatige roeislagen, zoodat het zilveren schijnsel over de gladde huid heen en weer gleed en het spel der spieren prachtig verlichtte. Het gevoel van tijd verdween, tot we in de stilte eindelijk het ruischen van de branding hoorden, die zich op de riffen wierp.
Woord Van De Dag