United States or Montserrat ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zabern en Felix zagen hem ongeloovig aan, tegelijkertijd toch in hun wanhopen aan de oplossing Rob's vermoeden aangrijpend als den stroohalm, waarnaar de verdrinkende grijpt. "En wat meer is," zei Rob, "ik meen zelfs met behulp van die woorden den sleutel op het spoor te zijn." "Is het mogelijk!" riep Zabern verrast.

Ook tegen Rob's wil zou hij hem vergezellen. "Toch zal ik gaan," sprak hij. "Er is een kans, dat Czernovië de Russische wapenen nooit meer te vreezen zal hebben. Die kans is gering, maar beter te wagen en te mislukken, dan nooit iets te wagen. Lukt het plan, waarop ik doel, dan zal het Ministerie me bij terugkomst misschien met vriendelijker oogen aanzien."

Rob's bewondering voor deze dappere mannen, die al hun moed en hun kennis in dienst stelden van hun ideaal, groeide met het oogenblik, en vooral voelde hij eerbied voor de zelfverloochening, waarmee Li zijn toch zoo zwaar wegende persoonlijke belangen aan de goede zaak ten offer bracht.

Het kanon- en geweervuur verdubbelde in hevigheid, maar tot Rob's grenzenlooze verbazing scheen geen enkel projectiel De Vogel te kunnen bereiken. Het leek wel alsof er zich een ondoordringbare sfeer om het luchtschip bevond.

Ditmaal was er geen oorlogsschip te zien dat de reizigers bemoeielijkte. Enkele uren na de landing kwam ook Nof met de vliegmachine aan, en bracht het voor Rob heerlijke bericht, dat het hem gelukt was den brief aan Rob's voogd des nachts onbemerkt in de bus te doen.

Maar door iedereen, door Rob's voogd en de familie Rensma in de eerste plaats, door de onderwijzers en de schriftkundigen, werd pertinent verklaard dat niemand anders dan Rob het bewuste briefje geschreven kon hebben. Nu werd de professor kwaad, en begon een verwoeden veldtocht tegen de schriftgeleerden, die volgens hem allemaal ezels waren.

De steken, waarmee Daisy's geduldige vingertjes den zakdoek gezoomd hadden, waren haar meer waard dan het mooiste borduursel; Demi's naaikistje was een wonder van handenarbeid, hoewel het deksel niet sluiten wou; Rob's voetenbankje wiegelde wel een beetje, omdat de pooten ongelijk waren, maar de jarige vond, dat zoo'n kleinigheid er niets op aan kwam, en geen bladzijde van het kostbare boek, dat Amy's kind haar aanbood was zoo schoon in haar oogen, als de eerste, waarop in dronken hoofdletters te lezen stond: "Aan de lieve Grootma van haar kleine Bets."

Het zware belegeringsgeschut, dat tegenover het luchtschip onbruikbaar was, zweeg al eenigen tijd. Rob's spanning nam toe. Hoe moest dit afloopen? Wat zou er gebeuren als straks een hagelbui van projectielen losbarstte? Zou dan De Vogel niet doorboord worden als een zeef?

De bewerker van dit verhaal maakte op dat oogenblik een reis door China, bezig met het verzamelen van gegevens voor een nieuw jongensboek, en seinde terug: "Ja ik kom. A. Bertrand." Veertien dagen later werd te Amsterdam een begin gemaakt met het schiften en ordenen van Rob's notities, en als resultaat daarvan ligt thans het volledige en getrouwe overzicht van Rob's wonderlijke avonturen voor u.

Rob's aankomst in Amsterdam, en de enkele ophelderingen die hij aan hem bestormende reporters gaf, brachten ten slotte meer helderheid in de krantenberichten. De aanteekeningen van den President houden hier op, en daarmee is de taak van hem, die er dit boek uit samenstelde, ten einde. De uitgever wenschte echter, dat er nog het volgende aan toegevoegd zou worden.