United States or Libya ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nu hadden de vrienden der Oranjepartij, tot welke ook de Ritmeester behoort, hem aangezet om bij deze correspondentie een andere te voeren, van welke de Raadpensionaris niets mocht weten. Op deze brieven zette de Heer Sylvius: pour vous mesme.
Morgen reist hij af om hierheen te komen en juist als hij den wagen wil bestijgen, zal hij zijn benoeming tot ritmeester vernemen.” „Maar, beste Angelica,” viel Veronica in de rede, „weet gij dit alles nu reeds?” „Lach mij niet uit, beste vriendin,” ging Angelica voort, „maar dat zult gij niet doen, want kon niet tot straf dadelijk dat kleine manneke eens van achter den spiegel komen uitkijken?
"Omdat ik dan bij waarheid getuigen moet," hernam de ritmeester, altijd bedaard en vriendelijk, "dat meester Symen, die een bol in de toomprangkunst was, de goede man, het u niet verbeteren zou. En daarom juist, lieve vriend! kunt ge uw paard niet weerom krijgen; want ik heb het met toom en al naar Graaf Hendrik Frederik gestuurd tot model."
De officier Theodule Gillenormand, thans ritmeester, was van Chartres gekomen, waar hij in garnizoen lag, om de bruiloft van zijn neef Pontmercy bij te wonen. Cosette herkende hem niet. Hij, die zijnerzijds gewoon was door de vrouwen voor schoon te worden gehouden, herinnerde zich evenmin Cosette als ieder andere.
Reede zag den stekeligen vreemdeling met een heftigen blik aan; doch deze bleef, zonder eenig ontzag noch vrees te toonen, volstandig doorzingen, het oog gedurig met zooveel bedaardheid op den Ritmeester gevestigd houdende, dat deze, vreezende zijn fatsoen door een langer gesprek te zullen in de waagschaal stellen, aan Falckestein voorstelde, die lastige landlieden te ontrijden.
"Integendeel, Ritmeester!" antwoordde ik; "ik wacht hem morgen weer terug." "Verd....! dan heeft de man courage en is met weinig tevreden," hernam Voss. "Wat mag de vent zijn? zeker een Commis-voyageur of een gouverneur bij eene adellijke familie?" "Ik heb u gezegd, dat hij morgen terugkomt, Ritmeester," zeide ik droogjes weg, "dan kunt gij het hem zelf vragen. Tot de eer van u weder te zien."
"Het is gedaan!" zeide de Ritmeester, een traan wegwisschende: "zijn dood zal mij eeuwig rouwen. Hij werd vermoord, en ik, die het had moeten beletten!.... Doch het kind ... Vrouw!" vervolgde hij tegen Magdalena: "behooren die twee kinderen aan den verslagen Overste?" "Deze is mijn zoon," antwoordde Magdalena, op Ludwig wijzende. "En deze kleine?" hernam Reede.
"Stil!" zeide hij, een blik op onzen overbuurman werpende, "en let op het diner van den Ritmeester. Kelner! een bord soep en een flesch bourgonje."
»Dat is de bewaarder van het halfverwoeste kasteel daarginds; maar de goeie man is mijn leverancier geweest tegen wil en dank, natuurlijk. Maar oneindig veel meer heeft hij aan den Keizer moeten afstaan." »Dan behoeven we Zijne Majesteit niet te inviteeren," zei een jonge korporaal, »maar we konden toch wel iemand anders noodigen bijvoorbeeld den ritmeester."
Kapitein Reede! een woordje met u, als 't u gelegen komt!" Met een loop, die veel naar een sprong zweemde, bevond zich de Ritmeester aan 's Graven zijde. Deze verwijderde zich een weinig van de Oversten, waarna hij, Reede vlak in 't gezicht ziende, hem aldus toesprak: "Gij hebt iets op uw hart, Kapitein, en gij schroomt het uw Overste te verhalen. Is dat vriendschappelijk gehandeld?
Woord Van De Dag