United States or Mayotte ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nu dan! riep hij weer opgewonden uit toen Rezia had geëindigd, en beschreef, naar Kalidasa's Jaargetijden, de ontvangst van den minnaar door de, voor hem bij den terugkeer van den zomer getooide bruid: "In 't loofpriëel, van bloemengeur doortrokken, Drinkt hij den wijn, ligt door haar mond beroerd; Een lieflijk lied weet Kama hem te ontlokken, Door teedre min tot dartel spel vervoerd.
Zeer zeker verraad! antwoordde Rezia met een minachtenden lach, de Keizer heeft natuurlijk volkomen regt, u als werktuig te gebruiken tegen uw eigen land en volk, onder den schijn van u gunsten te willen bewijzen; maar gij, gij mist het regt, hem te betalen met gelijke munt! Nu, daarvoor zijt ge dan ook onderdaan, of slaaf! Doch handel zooals gij verkiest!
Rezia!... laat mij nog eenmaal u zoo noemen!... sprak Siddha weder, verzwaar mij het afscheid niet dat ik gemeend had u te moeten brengen, omdat een verlaten voor altijd, zonder eenige voorbereiding, mij een onridderlijke handelwijze scheen. Maar dat de scheiding voortaan onvermijdelijk is, zult gij, ik vertrouw het, mij aanstonds wel toegeven.
Siddha! sprak Rezia eensklaps ernstig na eenig meer onverschillig en schertsend onderhoud, gij hebt mij voorheen reeds een dienst bewezen door mijn brief veilig naar Kaçmir te doen overbrengen; zou ik nu nog een tweede van u mogen vergen, maar die, ik zeg het u vooruit, van vrij wat meer beteekenis ook voor uzelf kan zijn?
En toch ... zijn land, zijne betrekkingen en Rezia! En de Keizer had immers ook wel eenig belang bij zijne spoedig te verwachten medewerking voor de zaken van Kaçmir. 't Was dus niet alles edelmoedigheid en gunst!
En Selim overhandigde haar de beide in briefvorm vervatte stukken papier, welke de vertrouwde van Goelbadan, na ze behendig aan haar meesteres te hebben ontstolen, hem verkocht had; vlugtig geschreven, hartstogtelijk gestelde, met allerlei uitroepen en betuigingen van liefde vervulde en hier en daar ook met een paar versregels doorspekte brieven van Siddha, waarin de naam der aangebeden Rezia herhaalde malen voorkwam.
Gebied, en ik gehoorzaam! antwoordde Siddha zonder weifelen; wat het ook zijn mag wat gij verlangt, wees overtuigd, en gij weet hoezeer 't mij ernst is, ik zal trachten het te volbrengen. Voorzigtig, mijn vriend! hernam Rezia, den wijsvinger schalks omhoog heffend; gij verbindt u reeds alvorens te weten wat ik u van zou kunnen vergen?
Siddha! riep zij uit, terwijl zij verschrikt opstond, ik dacht dat gij lang vertrokken waart! Rezia! Goelbadan! sprak Siddha met schijnbare bedaardheid, ik ken u thans. Gij hebt mij misleid, mij en den man aan wien ik zooveel, zoo niet alles, hier te danken heb. Ik kom u vaarwel zeggen. De eer gebiedt mij u te verlaten, en ik weet dat ik het niet zou kunnen zonder u te ontvlugten.
Ten laatste bevond hij zich, opziende, in de onmiddelijke nabijheid der stad, en niet ver van de plaats waar de woning van Rezia, die Rezia van vorige, gelukkiger dagen, gelegen was, en die, hij moest het zich nu wel herinneren, aan de meermalen, doch van een geheel andere zijde door hem bezochte villa van Feizi grensde. En de avond begon te vallen.
Spoedig zie ik mij dan weder in de magt van den man, die te beschikken heeft over mijn lot, en met onze genoegelijke en vrolijke zamenkomsten is het uit mijn vriend! en Rezia heeft opgehouden voor u te bestaan, even als gij 't werd met een ligte zucht er aan toegevoegd, ook voor haar! Dat niet! riep Siddha hartstogtelijk uit, dat zal niet gebeuren! Maar wat wilt gij dan? Wat middel weet gij?
Woord Van De Dag