United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een heelmeester verbond mijnen voet..... en, alhoewel mijne pijn nog uiterst hevig was, viel ik welhaast in eenen diepen slaap, die bijna tot den volgenden morgen duurde. Mijn voet bleef zeer pijnlijk gloeiend tot den tienden dag; dan kwam er eene spoedige beternis, eene week later kon ik reeds de infirmerie verlaten, om mij naar mijn regiment te begeven, dat zich in en rondom Dendermonde bevond.

Hij behoorde tot het achtste corps van het groote leger, dat Mortier kommandeerde en Hamburg bemachtigde. Vervolgens ging hij over tot het 55e van linie, het voormalige regiment van Vlaanderen.

Voer uw vorige bevelhebber onmiddellik weg, en sla hem de hersens in." »Vaarwel, Induna's van mijn volk!" riep de oude Manondo. »De tijd zal mij wreken." De afdeling van zijn regiment voerde hem diep aangedaan naar de slachtplaats.

Met sommigen zijner oversten was hij even hard; ook werden door dezen niet zelden pogingen aangewend om hem ernstigere straffen te doen ondergaan, dan men er bij het regiment kon opleggen. Hoe het kwam, weet niemand, maar telkenmaal zelfs voor het krijgsgerechtshof kreeg hij gelijk en bleef ongehinderd.

"Was iemand van hen te huis op het bureau?" "O ja, allen waren er wel eens geweest." "Indien gij evenwel met niemand van hen over het tractaat hebt gesproken, bewijst dit natuurlijk niets." "Ik zeide niets." "Weet gij iets van den portier?" "Niets, behalve dat hij een oud-soldaat is." "Van welk regiment?" "Ik heb gehoord van de Colstream-garde." "Dank u.

Droz zag hem echter heel minachtend over den schouder aan en antwoordde hem kortaf en barsch in 't Fransch, dat hij de kwartiermeester was van 't drie en zeventigste regiment, en dat zou in een half uur uit Malchin hier komen, en hij moest eerst met "Monsieur le bailli" spreken.

Den 11n Mei, te Delhi, worden majoor Fraser en zijne officieren meedoogenloos vermoord door de opstandelingen van Mirat tot in het paleis van den Europeeschen kommandant en den 16n Mei vallen negen-en-veertig gevangenen, mannen, vrouwen en kinderen onder de bijl der moordenaars. Den 20n Mei doodt het 26e regiment, bij Lahore gekantonneerd, den havenkommandant en den Europeeschen sergeant-majoor.

"Ja, inderdaad." "Dus als hij leefde, zou zijn naam zeker voorkomen op de lijst van zijn regiment?" "Even zeker, als dat er een betaalmeester in het leger is. Guido Amati is er de man niet naar, om zijn soldij te laten staan; maar hij is stellig dood. Ik geloof zelfs, dat er hier in het garnizoen mannen zijn, die hem zagen vallen." "Ah! in het gevecht op het ijs?" "Ja.

Ik moest aan de looden soldaten denken, waarmede ik als kind had gespeeld en die zich helaas niet van zelf voortbewogen en ik dacht bij mijzelf: "Wanneer het je gelukt weer naar huis te komen, dan moet je toch probeeren je kinderen een regiment van deze troepen mede te brengen!" De keizer had zeer veel plezier in deze manoeuvres en was zeer trotsch op de dapperheid van zijn leger.

Met inbegrip van eenige officieren, die naar hun regiment gingen, waren wij te zamen zestig man sterk: toch geen al te talrijke macht om zich te verdedigen tegen de tweeduizend en zooveel honderd bandieten, die, volgens de laatste berichten, door den omtrek zwierven.