United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hedwig was uitgelaten en zong en huppelde langs den weg als een kind, zich niet storend aan de opmerkingen van Miss Hearty dat dit volstrekt niet "quite English" was! Zij werd wat stiller, toen zij het schilderachtige Dawlish achter zich lieten en de hooge, donkere dennen en ceders in het gezicht kregen, die het heuvelachtige park van Luscombe Castle zoo bizonder mooi maken.

Hij deelde een en ander mede op een onderhoudende, soms geestige wijze en de beide dames, die achter hem liepen, waren het er misschien wel wat heel hoorbaar! over eens dat hij: "a very nice man indeed" en "quite gentlemanly" was. Toen zij dicht bij Luscombe Castle waren, vroeg Hedwig weer: "En het kasteel, is dat ook te zien? Kan dat misschien even voor ons gevraagd worden?"

En, by al die specialiteiten, de zeer speciale specialiteit der frazen ... vuile eieren! Alles saamgenomen! vergif! Ik ben terdeeg aan 't komponeeren. Zie eens hoe quite right ik al die stinkende dingen on their right places heb gezet, om de oneetbaarheid van de broodjes te betoogen, waarop de maatschappy zich maagbedervend het gebit slee kauwt.

Dr. Hearty was de eerste, die van hare verbazing bekwam en in welgekozen bewoordingen verontschuldigingen maakte over de dwaze vergissing. "Het deed mij veel genoegen te hooren," was het vroolijke antwoord, "dat ik "a nice man" en "quite a gentleman" was! Mag ik u nu eens aan mijne vrouw voorstellen? Van Dr.

"Willen we quite ou double?" zei David. "Wat is dat kiet oe doebel?" David was drie jaar ouder en veel sterker en ook knapper dan ik. "Wel we doen even of oneven; als je 't raadt ben je me niemendal schuldig, en anders dubbel zooveel." Goed! Ik raadde even. 't Was oneven. "Da's veertig!" zei David: "Nog eens!" "Oneven" "'t Is even" zei David: "da's tachtig." Ik kreeg het vreeselijk warm.

Eline verzamelde eenige woorden als: kolossaal, immens, maar Théodore bespeurde aan haar spotziek lachje, dat de eik hoegenaamd geen indruk op haar maakte, en hij dreigde haar met den vinger, tot zij in een klaterenden schaterlach uitbarstte en er niet treuriger om werd, toen Howard, zeer ernstig, beweerde: A big tree, indeed! I never saw such a big one. Quite interesting!

Voor niet lang trof men op Walcheren een landhuis aan met het opschrift: "I am fond of a country life" en op een ander: "This plan is my quite satisfaction", herinneringen aan 't verblijf der Engelschen in 't begin der 19e eeuw op dit eiland. Een hofstede bij Nieuwland heette: "Nihil sine labore", d. i. Niets zonder arbeid; een andere bij Vrouwenpolder: "Macte animo", d. i.

Ze heeft zoo iets hartelijks en liefs als ze spreekt, iets eenvoudigs en toch iets vreeselijk gedistingueerds, quite a lady.... En ze is een beeldje, ze is bepaald mooi.... Vindt je? vroeg Otto. Nu hoor, je mag wel trotsch zijn.... zoo een vrouwtje is niet voor iedereen weggelegd.... o, daar gaat de bel, ze zijn hier altijd vroeg bij de pinken....

Zoo leerde ik de jammerlijkste passie der vrouwen, den kleinen naijver kennen, maar waagde het toch niet die te toonen; ik wist vooruit dat hij dit ergerlijk kleingeestig zou vinden. Wij gaven nu zelfs diners, en de dames van de stad, die bevonden dat alles bij ons recht quite was, waren zeer verwonderd.