United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Jo's wangen waren zoo rood als haar linten, en zij zou wel eens hebben willen weten, wat hij wel van haar dacht; maar het volgend oogenblik liet het haar al onverschillig, want arm in arm wandelde zij met haar professor verder, en het scheen haar toe, dat de zon plotseling met buitengewonen glans was doorgebroken, dat alles weer terecht was gekomen, en dat een volmaakt gelukkige vrouw dien dag door de straten baggerde.

Ik dwong den professor om met zijne lamp langs de wanden der galerij te gaan. Ik rekende op den een of anderen uitroep van hem. Maar in plaats daarvan sprak hij geen woord en vervolgde zijn weg. Had hij mij al dan niet begrepen?

"Dit werk," antwoordde mijn oom vol opgewondenheid, "is de Heims-Kringla van Snorre Turleson, den beroemden ijslandschen schrijver uit de twaalfde eeuw. Het is de kroniek der noorweegsche vorsten, die over IJsland regeerden." "Waarlijk!" deed ik mijn best om uit te roepen, "dan is het zonder twijfel eene duitsche vertaling?" "Nu nog mooier!" antwoordde de professor driftig, "eene vertaling!

Bavinck, een andere professor aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Deze machtige organisatie waarvan Dr.

"Hoe zullen wij dan dalen?" "Dan zullen wij steenen in onze zakken stoppen." "Op mijne eer, oom! gij hebt voor alles een antwoord klaar." Ik durfde mij niet verder wagen op het veld der veronderstellingen, want ik zou nogmaals gestooten hebben op de eene of andere onmogelijkheid, die den professor razend zou gemaakt hebben.

Neen, geen enkele ster schitterde, en de nacht is niet zoo volslagen donker. Ik wist niet wat er van te denken, toen ik iemand hoorde zeggen: "Zijt gij het, mijnheer de professor?" "O, kapitein," antwoordde ik "waar zijn wij?" "Onder den grond, mijnheer." "Onder den grond!" riep ik uit, "en de Nautilus drijft nog?" "Hij drijft altijd." "Maar dat begrijp ik niet."

Hoe voortreffelijk dit werk echter ook moge zijn, moet toch betreurd, dat Professor Gallée waarschijnlijk niet over de noodige bladzijden voor text en illustratie kon beschikken, om niet alleen het uiterlijk aspect van enkele onzer nationale drachten af te beelden en globaal te beschrijven, maar om ook de onderkleeding te hebben kunnen behandelen.

"Och, van de studie kan ik natuurlijk nog niets zeggen." "'t Eerste jaar niet," onderbrak hij. "Maar de omgeving, de menschen vallen me vreeselijk tegen.... Ik had me altijd voorgesteld 'n groote, hooge, witte zaal met oploopende banken, en de professor op 'n soort preekstoel....en dan heel veel beschaafde heeren, en 'n enkel meisje, die allemaal zaten te luisteren...." "En luisteren ze niet?"

"En dat jij de uiting bent van de belangstelling der ouders in de schoolkinderen..." "Ja zeker. Heb je me dan niet vooraan zien zitten op zoo'n stoel met een hoogen rug naast den burgemeester op examenfeesten?" zei de professor onvoorzichtig, "maar nu moet je me met rust laten; ik heb de hand vol troeven."

Zijn jonge ziel nam veel nieuwe gedachten en ideeën in zich op, die heelemaal niet pasten in het salon van de familie Meinhardt niet eens recht bij Professor Lövdahl. Zijn godsdienstige en politieke opvattingen veranderden snel, want hij had een sterke neiging tot kritiek en tegenstand. Maar zijn positie was noodlottig! Waar moest hij heen met alles wat in hem gistte?