United States or Dominican Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
Er is veel waarheid in het gezegde van Professor Martins: "ce n'est pas la mer, c'est le mal de mer, qui sépare la France de l'Algérie". Maar men moet de kans van zeeziekte loopen. Hij die op reis tegen eenige moeite en ontbering opziet, blijve liever thuis.
"Welnu!" riep de professor, "als de geweren ons ontbreken, zijn wij vrij van jagen." "Goed; maar de werktuigen!" "Hier is de luchtdichtheidsmeter, het nuttigste van alle, en waarvoor ik de andere gaarne missen wil! Met dit werktuig kan ik de diepte berekenen en weten, wanneer wij het middelpunt bereikt hebben.
"Dan houdt u een paar aandeelen," zei de professor, maar omdat hij dadelijk den ander aan kon zien, dat hij ze kwijt wilde wezen, verbeet hij zijn ergernis en ging voort: "of laat mij ze liever alle tien nemen zooals ik eerst voorstelde, dan kunnen immers een paar aandeelbewijzen onovergeschreven blijven liggen, bij u, voor den vorm, ten minste tot na de algemeene vergadering.
Op zulk een afstand van zijne bron had het water nog slechts den warmtegraad der omringende voorwerpen en liet het zich zonder bezwaar drinken. Na het ontbijt wilde de professor eenige uren wijden aan het in orde brengen zijner dagelijksche aanteekeningen.
Zoo zou dit onverklaarbaar verschijnsel zijn opgelost, of er moet niets bestaan, in weerwil van al hetgeen men gegist, gezien en gevoeld heeft, hetgeen ook nog wel mogelijk is." Die laatste woorden waren niet vrij van lafhartigheid, maar ik wilde tot op zekere hoogte mijne waardigheid als professor ophouden, en door de Amerikanen niet worden uitgelachen.
In den jaare 1614 is de Academie te Groningen opgericht, onder het Stadhouderschap van Graaf Willem Lodewyk van Nassau. De inwydinge geschiede op den 23ste van Augusty. De eerste Professoren zyn geweest Ubbo Emmius, Professor in de Historiën en Grieksche Taal, als eerste Rector Magnificus. Herman Ravensberg, Professor in de Godgeleerdheid. Cornelius Pynaker, Professor in de Rechten.
Toen ik naar mijn kamer wilde gaan, hield Nemo mij staande. "Zeg eens, mijnheer de professor," zet hij, "zoudt gij mij gaarne in den stuurstoel willen vergezellen?" "Ik durfde het u niet te vragen," antwoordde ik. "Kom maar mee, dan zult gij al het mogelijke van deze onderzeesche vaart zien."
Japansche chirurgen zijn naar Kagi gezonden uit alle andere provinciën van het eiland, en met hen werken veel leerlingen van de medische school voor inlanders te Taïhokoe, vier jaar geleden gesticht door professor Takagi en onder zijn beheer staande.
"Ziet u geen kans om ons weg te tooveren, professor? Met andere woorden: een middel tot ontsnapping aan de hand te doen?" Daar scheen de professor nog niet over gedacht te hebben. Hij was zoo gewoon geraakt aan zijn gevangenschap, en zoo overtuigd dat elke poging tot ontsnapping vruchteloos zou zijn, dat hij eigenlijk wat verbaasd van die vraag opkeek.
Onderweg dacht hij aan niets anders, dan aan het verloren handschrift. "'t Is een ellendige geschiedenis," dacht hij. "'t Was ook ongelukkig, dat ik het zoo druk had." De professor begon hem vragen te doen, maar hij moest maar aldoor aan dat verloren handschrift denken. "Wat zei de stumper ook weer?" dacht hij.
Woord Van De Dag