United States or Greece ? Vote for the TOP Country of the Week !
Vandaag 't is den 5den Januari heb ik mij op uw verzoek eens weer aan een brief voor het Weekblad gezet, en nu ik zit, nu kan ik niet nalaten om toch ook iets van 't weer te zeggen, want hoe hard of Koendert ook in onze potkachel zit te pooken, hoe hard hij ook uit zijn doorrooker dampt en hoe'n flinke kool ik ook in de test heb, we zeggen toch maar gedurig dat het grummels koud is geworden.
Rechts naast de deur, die tot het keukentje toegang geeft, staat op den grond een soort van houten bak met eenig beddegoed, waarin een mager meisje van vijf en een aardig, klein, dik roodwangig kereltje van drie jaren sluimeren. Door de geopende deur ziet men de roode wang van een snorrende potkachel.
Weer zitten wij, leergierigen, verzameld om den kundigen sergeant. Buiten giert de wind langs de wanden van het fort. Het is een gure morgen, en, tesamenhokkend rondom een snorrende potkachel, genieten wij militair onderwijs. »Waarom,« vraagt de kundige sergeant, »verdedigen wij het Vaderland?« De sergeant doet niets, zonder te weten waarom hij het doet.
Het vuur in de potkachel smeulde, nu en dan viel een gloeiende sintel met luid tikken in den aschbak, wierp even een ras-verstervende oranje-klaarte op den donkeren vloer ...
Op de borden de conventioneele allegorische voorstelling, nauwelijks herkenbaar door onooglijken ouderdom. Houten prullenbakken in de schemering onder de lessenaars en in het midden van 't vóórvertrek een ronde tafel vol met monsterdoozen en anderen zakenrommel. In een hoek stond een groote potkachel met een rossigen ronden buik en een glimmende pijp, die scheef langs den muur naar boven liep.
"Kom, nou Bart," vroeg Elsje weer, zich herinnerend "grootmoe zegt, dat je moet komen, om hout te hakken; anders gaat de kachel uit." Meteen keerde ze zich om, huppelde terug naar het huisje bij den dijk en verdween in de kleine, groene deur. Grootmoe zat in een houten leunstoel, met de voeten op een krukje, voor de kleine potkachel, waarop een pan stond.
Boven de schrijftafel een lamp met zacht-gele kap. Bijna geen versiering, geen stijl-meubelen, geen dik tapijt, geen Dante-kop. Wel een potkachel, die, omgeven door een wal van briquetten, ongenadig gloeide. En de man, op wien ik het gemunt had, stierenek bloot, in de tropische hitte erg op zijn gemak. De meid bracht koffie, de dichter rookgerei.
Woord Van De Dag