United States or French Southern Territories ? Vote for the TOP Country of the Week !
Deze inblazingen kwetsten niet slechts op het pijnlijkst de eigenliefde van den Creool, maar wekten in hem de verdenking op, dat men hem dupe had willen maken, dat het Verburg zelf nooit ernst was geweest met de voorgenomen verbintenis, en dat men alleen eene comedie met hem had gespeeld om te lichter over zijne beurs te kunnen beschikken.
Maar zou hij =kunnen= komen?....... De dominee wachtte en keek uit. Zijne koortsige gejaagdheid maakte plaats voor eene onbegrijpelijke kalmte. Des te beter; kalmte juist zou hij wel noodig hebben. Toch speet het hem, dat hij geen uur had bepaald. Wachten is zoo pijnlijk vooral wanneer men weet dat hetgeen er komen moet het pijnlijkst zal zijn van alles. De schemering daalde; het duister viel.
Maar de Gouverneur negeerde deze snaaksche wanhoopsuitingen en strafte den jongen auteur hierdoor het pijnlijkst, getuige zijn klacht in de Max Havelaar: "Hij gunde me niet het minste martelaars-air, ik werd niet belangwekkend door vervolging, en mocht niet ongelukkig wezen door verregaande geestigheid!... 't Was om eens-voor-al te walgen van puntdichten en kalkoenen!"
Liet men dus de vraag, of de schrijver van een brief het uitsluitend recht van publicatie heeft, afhangen van het al of niet bestaan van auteursrecht, dan zou in de meeste gevallen zulk een recht moeten worden ontzegd, en wel in de eerste plaats voor die brieven, waarvan juist wegens hun vertrouwelijk of intiem karakter eene ongewenschte openbaarmaking het pijnlijkst kan zijn.
»Wat niet, wat is er, wat valt er voor met.... juffrouw Verburg?" vroeg Frits, op het pijnlijkst verrast en wien 't onmogelijk viel zijne brandende nieuwsgierigheid te beheerschen. »Wel, ik dacht dat je 't wist.... ze gaat trouwen met een schatrijk heer uit Oost-Indië; een man van haars vaders leeftijd bijna."
"Neen, zij zal het mij niet vergeven, zij kan niet vergeven! En het ergste is, dat alles mijn schuld is! 't Is geheel en al mijn schuld en toch ben ik de schuldige niet. Dat is het tragische er van!" dacht hij. "Ach, ach!" steunde hij wanhopig en herinnerde zich die oogenbllkken van dat tooneel, die voor hem het pijnlijkst waren.
En juist dat was het, wat mij 't pijnlijkst trof. Had hij medegevoel betoond voor de smart die ik hem klaagde, had hij schuld beleden, en mij vergiffenis gevraagd voor 't geen hij mij onwillens had toegebracht, ik zou mijne voldoening gehad hebben, en, al ware 't met een verscheurd hart, hebben berust in 't geen van nu aan eer en plicht ons voorschreef; maar het tegenovergestelde vond plaats.
Zoo liet hij zich ook ten opzichte van Voltaire eenmaal door een toornige opwelling meesleepen, toen hij, schrijvend om hem zijne verontschuldigingen aan te bieden over het feit dat zijn brief van '56 over het optimisme buiten zijn medeweten gepubliceerd was geworden, aldus eindigde: "Ik bemin u niet, mijnheer, ge hebt mij elk kwaad aangedaan dat mij, uw geestdriftige discipel, het pijnlijkst kon zijn om te verdragen.