United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
1 Ten tijde dat Juno wegens Semele tegen het thebaansche bloed toornend was, zooals zij wel één en ander maal vertoonde, 4 werd Athamas zóózeer waanzinnig, dat hij, ziende zijne vrouw, gaande aan beide handen bevracht met hun twee zoontjes, 7 schreeuwde: "Spannen we de netten, zoodat ik de leeuwin en de wulpjes pakke bij het voorbijgaan;" en voorts spreidde hij de meedoogenlooze vingeren uit,
"Nou begint pas de rol. Daar hij mijn antwoordt: "daar is een elektrieke schel in je kooi, en daar wordt op gedrukt, en dan zal uedele wel opstaan, mijn gast." Waarop ik hem antwoord: "ik heb dat in Arnhem in 't Zwijnshoofd ook bijgewoond en sliep toch deur, om rede de bediende mijn an me mouw mot pakke en d
Je kunt je d'r geen denkbeeld van make, meneer alth je thelf niet komt kijke, meneer " Hij richtte zijn verheven oog naar de kroonlijst boven Redwood's hoofd. "Wie thal thegge, meneer, of de ratte 't ook al niet te pakke hebbe, meneer! En daar ben ik 't bangthste voor, meneer. Tot nog toe heb ik geen groote rat gethien, meneer, maar wie thal 't thegge, meneer?
Half achter juffrouw Jalings breede schouders verborgen, giegelt vrouw Daters: „Hij heit ’m te pakke van middag!” en luid zegt ze: „Ouwe graantjespikker, ga maar naar Walten; die zit zeker al met smart op je te wachte. Ha! ha! ’n mooi spannetje voor ’n bokkewage die twee.”
"Toe Middelburg af was gestroopt, trokke me dus na dat hotel Pays Bas in Utrecht, met de éérste trein weg, in 'n éérste klas rijtuig, en daar er dan welderis andere passegiers inzitte, en ik in polletiek wel 's niet vermomd was, want da's zwaar zoo'n pruik en baard huurde ik voor mijn en me staf alleenig die hééle coupé effe af ... Nou en polletieke ha'k netuurlijk genog: op laast zeve, acht pakke, want wie vertrouwt er soms geen generaal?... Maar de kleermakers magge hierbij niet worde vermeld, om rede d'r nog in leve benne, die f 2500 op ondergeteekende's krijt hebbe staan.
"Ja" zeg ik weer "wie sta, zie toe dat hij niet valt." "Daar die mensche erg vroom ware, koesterde ze een diep meelije met mijn. Daarom heb ik hullie me kiste in late pakke met die adresse op me eige naam, bureau restant Anvers. Maar dat gèld nam ik er netuurlijk zèlf eerst uit: f 11.422 zonder dat zullie 't zagge. En toe' vroeg ik wat ik haar schuldig was.
En zijn heraut was een brief in het lange spichtige handschrift van den heer Skinner. "Het nieuwe Broeisel is uit," schreef de heer Skinner, "en ik kan niet zeggen dat ze me bijzonder bevallen. Groeien erg spichtig op heelemaal niet zooals dat andere toom was, vóór u uw laatste orders gaf. De anderen, vóór de kat ze te pakke kreeg, waren flinke, tierige kuikens, maar deze groeie als distels.
Vrouwen in kleurrijke doeken van roze en geel. 'n Bont gewemel van kleuren en vleesch, van mollige stoffen en poez'lige schouders. De sultan voorop, met z'n bloote voeten. De vrouwen er achter, stil zonder praten. Wel driéhonderd. Allemaal loopend zóo zacht over 't goud en 't marmer. En 't licht, schel begietend de vormen, als zonlicht. "Sakkerjuu.... as ze me te pakke kreige!"
Maer a's ik gelak a's gij was, ik ging wat aen 't vier zitte'; want dien hoek is heel roematiek en ge moest zoo eens een' valling pakke'. Ah sa, maar zeg m' eens, wat tael spreekte gij? Zeg! is 't van parlé fransé contre alle mense! Ook al niet? Gaet dan maer naer uw doodkist terug, droogzak! Zijtde van God, sprekt; zijtde van den duvel, vertrekt!
Alleen 'n streepje licht op den gevel van 't huis aan de overzij. "As ze me te pakke kreige... sakkerjuu! sakkerjuu!..." Angstig kroop-ie weg, achter 'n reuzenzuil, net in de schaduw. En verbaasd, verbluft keek-ie toe, telkens er weer over suffend hoe-die 'r kwam in den Harem. Hij w
Woord Van De Dag