United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Nee," zei ze, heel eenvoudig, bedaard-dof, "nee, heelemaal niet!.... dat zult u trouwens ook wel zien en merken...." Van ieder ander meisje had Bernard dat soort van praten altijd voor heel ordinair hengelen naar complimentjes gehouden, maar zij zei 't alles zoo zakelijk, zoo kalm, zoo effen voor zich heen, dat hij er dat niet in hoorde, er niet aan dacht dat er in te zoeken.

't Is of de zon een vieze, grauwe slaapmuts op heeft net als die vent, die hierover in "der Europäische Hof", uit het raam ligt. Bah; wat een ordinair gezicht: wat kijkt die kerel knorrig als hij gaapt. Heer in den hemel! wat heeft die man leelijke tanden; 't is of ik in een kolenhok kijk. Hou je mond toch dicht, akelige vent: daar gaapt hij waarachtig al weer.

Zij deed echter precies of ze alleen was, sloeg een bladzijde om en bleef ijverig in het boek kijken. Het was eenvoudig niet om uit te staan, vond Elsje. "Cilly," zei ze. Cécile keek op. "Och kind, noem mij als 't je blieft maar Cécile, dat spreek je in ieder geval beter uit dan Cilly. Het is of je tien s's in het woord brengt, zoo dwaas en ordinair komt het er uit. Wat is er?"

Op het punt van zich om te keeren greep Willemien plotseling als door eene hevige gemoedsbeweging overweldigd den arm van André en fluisterde: »Kijk, dáar, dáar!" André zag naar de aangewezen richting, en bespeurde een ordinair huurrijtuig met ééne dame er in langzaam voortrollend te midden der fraaie equipages. De dame lette weinig op de wandelaars, naar het scheen.

Over 't geheel genomen, had hij iets goedigs zelfs iets kinderlijks in zijn uiterlijk, dat, ofschoon het een zeer burgerlijk type had, toch volkomen fatsoenlijk en volstrekt niet ordinair was.

Zoo is het goed, dank u. Ik geloof dat het lang geleden is dat dit haar gepunt is, mevrouw. Hoe zoudt u het vinden, als ik de jonge dame een heel klein weinigje kleursel in het haar deed? De kleur is.... als ik het zeggen mag, een beetje.... ordinair." "Neen, neen, verf wil ik niet in mijn haar hebben!" riep Elsje, driftig opspringend. "Dat kan niet, dat vind ik veel te vies!"

Jemmy zal er zich wel doorheen werken; ik zie aan zijn gezicht, dat zijn hart wel honderd pond lichter is geworden. Maar wat zult gij beginnen, beste Frank?" "Beste Frank!" herhaalde de kleine. "Wat een heerlijke acoustiek ligt er in die woorden. Het is toch werkelijk heel iets anders dan ordinair, als men met echt beschaafde menschen omgaat. Wat ik beginnen zal? Wel, harddraven!

Daar kwam zo waar de Heer R. Het denkbeeld, dat hy beschuldigt was, om dat men my benydde, maakte my veel vriendelyker dan ordinair; me dagt, dat ik hem vergoeding doen moest; en dat denk ik nog. Hy hadt een zeer fraaije bloem op zyn borst; hy zag, dat ik er naar keek; durf ik u deeze aanbieden? zei hy, en ik nam die vriendlyk aan; hy was zeer fraai. Juffrouw Buigzaam.

En bovendien ik kan dat soort hout niet uitstaan; het is zoo ordinair; iedereen heeft het." "Dat is allemaal tot uw dienst, mijnheer, maar u heeft dan toch zeker wel andere meubels?" "Neen, dat neemt te veel plaats in in de kamer; wanneer je stoelen hebt, weet je niet meer waar je moet gaan zitten." "Maar u hebt toch zeker een bed! Waar slaapt u op?" "Ik rust op de Voorzienigheid, mijnheer!"

"Dat zit," zeide mevrouw ordinair: "as jij alléén van de Noordpool na de Zuidpool gaat, kijk je an de Noordpool en an de Zuidpool enkel de zòlderkamers binnen net as vooreergister of 'k 't niet gemòrken heb! 'k Stop me oogen in me zak!".... Meneer ontweek de hatelijkheid. 'n Vrouw blééf vrouw.