United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toch maar een »afgescheidene". En nu wil ik meteen vertellen, hoe het met mijn prijs verging. Daar was een jongen en die heette Kees. Zijn vader was timmermansbaas, en hij woonde daar en daar. Kees las zoo graag en daarom kreeg hij eens mijn prijs ter leen. Maar Kees gaf hem nooit terug. Telkens als ik vroeg, ontving ik een ontwijkend antwoord.
Deze laatste bijvoeging is van groot gewicht: want daar de inlanders altijd bevreesd zijn op eene of andere manier in onaangenaamheid te geraken, antwoorden zij zonder zulk een bevel steeds ontwijkend op al uwe vragen en houden zich als wisten zij van niets. De beide harkaras, die ons zullen vergezellen, moeten voor de goede naleving der firmans zorgen.
Hij stalde zijn paard bij zijn goeden vriend, den boer Parmenitsch, die met de minne van zijn broeder was getrouwd. Toen zocht hij den oude op zijn hoeve op, wenschende van hem iets van den hooioogst te vernemen. De anders praatzieke oude ontving Lewin vriendelijk, maar beantwoordde zijn vragen over het hooi ontwijkend en terughoudend. Dit bevestigde Lewins verdenking nog meer.
Frithiof antwoordde ontwijkend dat hij in boetedoening was groot gebracht, dat hij armoede had geërfd en dat hij honger had; wat zijn naam betrof, deze kwam er niet op aan. De koning, zooals hoffelijke gewoonte was, drong niet verder bij hem aan, maar noodigde hem uit een zetel te nemen naast hem en de koningin, en met hen te eten.
Hij gaf een ontwijkend antwoord, maar zijn rijdier en verdere uitrusting gaven geen hoog denkbeeld van zijn geldelijke positie. Een plotselinge insnijding in het bergland gaf ons het gezicht op de eindelooze vlakte van Maknassi, en op de toppen van het bergland lagen tegenover elkaar twee Berbervestingen; maar het waren vervallen sterkten.
In weerwil van de vertoogen zijner omgeving, die allen het woord "vrede" op de lippen hadden; in weerwil van den raad van Macdonald, van Marmont, van Ney en anderen; in weerwil van de Caulaincourts ernstige, fier eerbiedige opmerkingen, en Talleyrands ironische woorden was het antwoord op de bovengenoemde nota dus ontwijkend.
Van mijn kant willende medewerken om het gesprek zoo ver mogelijk van het vorige onderwerp te verwijderen, gaf ik een ontwijkend antwoord, en begon de voor- en nadeelen op te tellen van al de voornaamste steden, waar ik eenigen tijd had doorgebracht.
De agenten gedrongen van voor en van achter, verstikt in de stuwing, sloegen verwoed naar het volk. Scherp was 't geflits van de sabels, domp-houwend, dierlijk 't gegil. De voorste mannen, beknauwd, bonsden de weerlooze lijven, ontwijkend de slagen, vluchtend in 't grauwe gedrang. Maar het achterste volk beukte hen op, aandrong met blind-botte kracht, volplettrend de gracht.
«Het kan niet anders,» zeide hij ontwijkend, «of de Atheners hebben versterking ontvangen. Alleen zouden zij het niet wagen, wanneer zij ten minste niet krankzinnig zijn geworden, hun kamp te verlaten.» Datis zweeg. Hij had zich in de stijgbeugels opgericht en hield de hand boven de oogen ten einde den nog steeds in stap naderenden vijand beter te kunnen gadeslaan.
Terwijl zij van den drank genoten, vertelde juffrouw Corney dat de oude vrouw gestorven was. »Heel goed,« zei Mr. Bumble, zijn pepermunt-borreltje slurpend, »als ik naar huis ga, zal ik bij Sowerberry aanloopen en zeggen, dat hij morgen komt. Ben je daar zoo van geschrikt, lieverd?« »'t Was niets bijzonders, schat,« zei de dame ontwijkend. »Er moet toch iets geweest zijn, lieverd,« hield Mr.
Woord Van De Dag