United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
Om nog uw lage snoodheid te verzwarten, Roepe ik langs weg en markten, Uw ergste arglist uit; schoon ze openbaar Voor elk reeds is, opdat door deze maar Toorn moge ontbranden waar Anders slechts Liefde ontgloeien doet de harten. Nu moet wel de aarde om haar ontluistring rouwen; Want wat er 't hoogst te prijzen valt: de deugd, Bloeiend in blijde jeugd, Ontnaamt ge haar in deze hoofsche vrouwe.
Wel, uw hond heeft met mij medegegeten zonder betalen; en ik heb hem volgens uw voorschrift zijn opperste en eenig kleed uitgedaan. En hij toonde heur de huid van den dooden hond. Ha! snikte de oude, dat is wreed van u, mijnheer de dokter. Arm hondje! het was mij als een kind. Waarom ontnaamt gij mij den eenigen vriend, dien ik op aarde bezat? Nu mag ik sterven!
Gij ontnaamt mij eene dochter; één mocht ik er behouden; ja, ik wil een waardige moeder voor haar zijn!" En Van Guntheim! Wij zagen hem aan de zijde van mejuffrouw Prevost op het terrein vóór de courzalen heen en weder wandelen, en hooren hem nu terwijl Prevost zich, weinige oogenblikken geleden, verwijderd heeft tot het meisje in hare moedertaal zeggen: "Welk een zaligheid, mijn dierbare Léonore.
Woord Van De Dag