United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
De muis keek angstig in het rond Of zij niet iets ter redding vond; Maar Sparretje, tot wraak gestemd, Hield haar maar stevig vastgeklemd, 't Verdelgingsmiddel is gereed, En Eva, bijna nat van 't zweet, Zegt: "Spar! ik heb mijn best gedaan, Stuur vlug nu 't ondier naar de maan."
"Verdrink!" zoo gilde Sparrebeen, "Verdrink, verga!" doch zie met een Beet 't dier den moordnaar in de hand, De man verloor bijna 't verstand; "Help!" schreeuwde hij, "help spoedig, wijf! Nu valt het ondier mij te lijf!" Nochtans de muis bekomt haar straf; Spar schudt haar in de waschkom af.
Dries voelde den heeten stinkenden adem van het ondier in zijn aangezicht, en uit afschuw bracht bij het hoofd achterover, toen de luipaard hem in het gelaat poogde te bijten. Met eene snelle beweging bukte hij zich tusschen de voorpooten van het dier, en toen het monster zijne scherpe tanden in zijn hals sloeg, stak Dries hem den langen ponjaard in de zijde.
Met den Krokodil leeft hij werkelijk in vriendschap, evenwel niet, omdat het vraatzuchtige Reptiel hem genegen is, maar, omdat de Vogel door zijn schranderheid en behendigheid aan de boosaardige aanslagen van het monster weet te ontkomen. Als bewoner van de zandbanken, waarop de Krokodil slaapt en zich in de zon koestert, heeft hij van jongs af met dit ondier verkeerd.
Gunstick-Uncle richtte zich stijf van den grond op, leunde met de linkerhand op zijn lang jachtroer, strekte zijn rechterhand uit als een declamator, sloeg de oogen, opwaarts naar den tweeden vogel, en sprak toen op pathetischen toon: "De roofgier zweeft in hooger sfeer. En blikt van daar op de aarde neer, En hoopt op lekker aas alweer, Maar....'k schiet, en 't ondier leeft niet meer!"
Het bloed stroomde hem uit de gapende wonden, welke het ondier hem met zijne klauwen geslagen had, en bovendien kon hij nauwelijks ademhalen door den heeten, verstikkenden adem, dien de draak hem in het gelaat blies. Zijn paard zonk doodelijk gewond ter aarde, waarop hij te voet, gedekt door zijn schild, den ongelijken strijd voortzette.
Weldra zweefde de Albatros op vijf en twintig voet boven het ondier. Met zijn staart zweepte het 't water met groot geweld. Door zich van den buik op den rug te wentelen, veroorzaakte het gevaarlijke kolken. Plotseling dook het onder en wel met zulke snelheid, dat Tom Turner bijna geen tijd had om het ingepalmde touw te laten vieren.
Maar tegen zijne verwachting in, bleef alles rustig: geen monster baande zich een weg door het struikgewas, om hem te zoeken en de stilte van het woud bleef onverstoord. Met kloppend hart waagde Agavin zich opnieuw in de nabijheid van het gevreesde ondier en eerst toen hij zag, dat zijn paard ongedeerd was gebleven en kalm aan het grazen was, begreep hij, dat de draak werkelijk dood was.
SILVIA. Eerst ùw nabijheid maakt mij recht ellendig. En mij, wanneer hij u nabij wil zijn. SILVIA. Had mij een uitgevaste leeuw gegrepen, 'k Had liever 't ondier tot ontbijt gestrekt, Dan dat de valsche Proteus mij bevrijdde. Tuig, Hemel, hoe ik Valentijn bemin, Wiens leven ik zou koest'ren als mijn ziele; En evenzoo, daar meer onmooglijk is, Haat ik den valschen, eedvergeten Proteus.
Nu verloor het ondier zijn weerstand en zonk inéén; maar het wilde toch weêr den jager te lijf; die sloeg hem echter met zijn laatste kracht de staart af en daar hij niet langer vechten kon, riep hij de dieren en zij verscheurden het monster.
Woord Van De Dag