United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !


Asjeblieft, zeî Jozef, de menschen zijn hier nog verschrikkelijk kleinstädtisch. Ik durf in geen publiek koffiehuis kaart te spelen. Dat kunnen alleen renteniers doen en in geen geval jonge menschen, die in effekten doen. D'Ablaincourt was met den knecht aan 't overleggen wat hij drinken zoû. Mag ik je iets offreeren, van Wilden? Ja, groc américain, heel graâg!

Ja, die blijven natuurlijk te Padang achter.... ik verlaat ze al over vier dagen.... Kasian! Sakkerloot, ik bof! riep de jonge luitenant, de immuun voor zeeziekte was geweest, me toe. Hoe dan? Ik kom te Batavia, lekker! Mag ik u iets offreeren, een whisky-soda of een potje bier? Dank u zeer, maar wel gefeliciteerd!

'k Heb ook altijd zoo gedacht in den beginne, maar och! mijn turf is me tusschenbeiden door vrienden en buren afhandig gemaakt, en 'k ben er zelf ook wel 'n beetje ruw mee omgesprongen, Sepada! hij riep den jongen: Minta whisky-soda? Mag ik u ook een glas offreeren? Dank u, 't is me nog te vroeg, 'k heb hier mijn thee nog staan.

"Lieve Hemel," riep de wijsgeer uit, "mijn tabak is op." "Sta mij toe u wat aan te bieden," zeide Rodolphe, terwijl hij een pakje tabak uit zijn zak haalde en op tafel zette. Colline meende die beleefdheid met het offreeren van een rondje te moeten beantwoorden. Rodolphe meende niet te kunnen weigeren. Het gesprek kwam op de litteratuur.

Wij hebben alle deuren aan de binnenzijden gesloten en wachtten verder af. Wel, ik ben blij te zien, dat u den schurk hebt. Ik hoop, heeren, dat u even binnen wilt komen en dat ik u iets mag offreeren." Lestrade was er echter op gesteld om zijn gevangene zoo spoedig mogelijk achter slot te brengen en daarom werd binnen een paar minuten ons rijtuig gehaald en reden wij alle vier terug naar Londen.

"Ik zal hem uit uw naam een glaasje offreeren, let eens op." Van den lichten muur was de donkere schooier losgeraakt, er afgevallen als een rijpe vrucht valt van zijn tak, weggekropen in zijn nachtachtige jas, slofte hij aan en stond onnoozel.

Als je me niets beters te offreeren hebt, dankje! antwoordde zij, quasi gekrenkt. Zooals je verkiest! boog hij terug, en hij zag haar zoo spottend aan, dat zij hem haar rug toedraaide. Intusschen hadden de andere meisjes door hun gesprek heengerateld.

Maar, als u nu beter is, als u nu weêr uitgaat, hernam Georges aarzelend, hij wist wel, dat hij zich waagde op dun ijs, mag ik me dan eens een enkelen keer als uw cavalier offreeren; ik ben wel meestal op mijn bureau, maar toch.... U rijdt? riep Lili; ze had het nooit van hem gedacht. Ik ben er dol op! betuigde hij. Neemt u aan?