United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ze stond rechte, lengde zich uit, groot wordend en hare sterkte uitspreidend om haar. Mijn vleesch is struisch maar binnenwaarts zegeviert de pijne. Ge martelt mij aldus, ge nijpt mijn herte thoope in enge banden van koud metaal. Waarom is alles dood wat ge mij te geven hebt? Waarom en toets ik niets dan doode dingen, allentwege doode dingen?

VICTOR nijpt hem in den rug. Zegt ge 't nog niet? EDWARD, pijnlijk schreeuwende. Hangen! Hangen! DE MEESTER, tot Edward. Het wordt aan u niet gevraagd, schreeuwer. Gij, Victor, spel het laatste woord. VICTOR, onverstaanbaar en zeer gauw. *Abchg* hang ... chrstgen gen hangen. DE MEESTER, het hoofd schuddende. Genoeg, genoeg. Wij zullen het namiddag spellen. De kleine Catechismussen weg.

Nijpt de honger te fel, dan trachten zij dien te stillen door de wortels te eten van de Armeria magellanica, die zij langs het strand opgraven, maar die hoegenaamd geen voedsel bevatten.

Maar ik zeg het u: zijt zeker, dat de eerste, die zich nog durft verroeren, de school afvliegt.... Past op! Victor steekt zijne hand onder de tafel en nijpt in de beenen van Edward; doch deze durft zich niet roeren. DE MEESTER, bedaard. Waar waren wij? Ha! Gij zijt weer bezig met papier knauwen! Laat eens hooren wat ik het laatst gezegd heb? FRANS. Heb! DE MEESTER, verbitterd en spijtig.

Er staan twee zekere en strijdige belangen tegenover elkander: eenerzijds roept, eischt en nijpt de wereld met haar leven in den tijd; en aan den anderen kant lokt, roept en trekt het Paradijs daarboven met zijn leven in de eeuwigheid. Die beide liggen op den bodem van uw hart dooreengestrengeld. Ge zijt een menschenkind in den tijd en een kind Gods in het eeuwige.

Meester, nu nijpt hij weer in mijn' kaak! DE MEESTER, dicteerende. "Absolon trok op ... tegen...." Victor, ik zet u meteen van de school, nijdige jongen dat gij daar zijt!... "trok op tegen het leger zijns vaders.... David ..." Waarom beziet gij mij zoo, Piet? Schrijf dan! PIET. Frans heeft mijne pen weggenomen, meester.

97 Welke vreugde is erin het hoofd tegen de beschikkingen des noodlots te stoten? Die Cerberus van u, indien het ulieden wèl heugt, draagt er nog kinnebak en strot door onthaard." 100 Voorts wendde hij zich tot den onguren straatweg, en sprak geen woord tot ons: maar hij deed gelijk een mensch doet, wien andere zorg nijpt en bijt, 103 dan die welke hem te voren is.

Ho ja! Er is daar iets in mijn boezem dat mij het hart omvangt en nijpt. Weet gij wat schriklijke spoken mij steeds voor de ogen drijven? En verstaat gij waarom mijn tranen gedurig over mijn wangen vlieten? Ik heb mijn heer Vader door het vergif zien sterven, ik heb de stem eens stervenden gehoord, een stem die zegde: Vaarwel gij, het kind dat ik beminde."

En zich tot de plaagzieke meiden wendend, ging hij voort: Juffer, als 't u belieft, trek mij zoo bij mijn haar niet; het is geene pruik, ik mag het u verzekeren. Hulp! Hulp! Vindt gij mijne ooren niet rood genoeg, dat gij ze nijpt en er het bloed in doet stijgen? En die andere, die mij gedurig knippen voor den neus geeft! Gij doet mij zeer. Laas! wat wrijft gij nu in mijn aangezicht? Een spiegel!

Ik weet niet juist wat gevoel er in het hart des vaders zinkt; maar hij haalt de schouders op, nijpt de lippen samen en gaat in een ander vertrek, zonder nog te spreken.