United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Deze menschen luisterden naar verhalen uit den voortijd als kinderen naar een sprookje; hun frissche belangstelling, nog niet neergebogen onder den last eener eeuwenoude beschaving, niet overprikkeld noch afgestompt, zweefde als een jonge vlinder door de tuinen van het verleden.

Zal ze zijn vroolijken lach, zijn lief gekeuvel weer hooren, waaraan ze zoo menigmaal met smartelijk, wild verlangen heeft teruggedacht in deze droeve weken? Zal ze hem weer zien rondloopen in zijn aardig, nieuw pakje, waarop ze gister nog in stomme smart haar hoofd heeft neergebogen, toen ze het bij het openen der kast zag liggen?

"Gij zult hen zien, geknield en neergebogen, het aangezicht Gods en zijne genade zoeken. Op hunne voorhoofden zult gij een teeken zien, ten bewijze hunner vroomheid." Deze herhaalde buigingen en het gebod om met het voorhoofd den grond aan te raken, noodzaken de muzelmannen hoofddeksels te dragen zonder rand of klep.

Vaak dwaalt hij, bij het licht der maan, De barre wildernis in 't ronde, En daar slaat hopelooze min Hem 't brekend harte wond bij wonde. Des jonglings kaak, zoo schoon weleer, Is thands van 't bleek des doods betogen, Gelijk de siddrende uchtendknop, Door de onweêrsvlagen neêrgebogen.

Daaraan sloten zich de pastophoren , die eene gouden koe, het dier van Isis, op de schouders droegen. Nadat het volk zich voor dit heilig voorwerp had neergebogen, verscheen de koningin in priesterlijk gewaad, met een prachtig hoofdtooisel, waarin de gevleugelde zonneschijf en de Uraeus-slang eene voorname plaats bekleedden.

De leerling haalde een revolver te voorschijn en richtte deze op den kok, zeggende: "Negoro, onthoud dat ik dit wapen altijd bij me draag en ik je bij het eerste teeken van verzet door 't hoofd schiet!" Op dit oogenblik voelde Negoro zich door een onweerstaanbare kracht tot het dek neergebogen. Hercules had eenvoudig zijn zware hand op zijn schouder gelegd.

Het hoofd op de borst gezonken en de handen op den grond gesteund, geleek ze den stengel eener lelie door den storm neergebogen. Een toekomstbeeld, waarvan ze jaren gedroomd, dat ze jaren gekoesterd had, welks illusies, opgekomen in de kindsheid en opgegroeid met de jeugd, vorm gaven aan de cellen van haar organisme, thans uit geest en hart te willen wegwisschen met een enkel woord!

Onder het geknetter van die geweldige vuren, onder het geraas van krakende gewelven, het neerploffen van brandende balken, het donderend ineenstorten van gloeiende ijzeren daken, schreed de Keizer voort... Boven hem vormden de vlammen, door den wind gekromd en neergebogen, een gloeiend verwulf... Men liep op een grond van vuur, onder een hemel van vuur, tusschen twee muren van vuur!

Het gelukt haar het vuurtje spoedig te blusschen. Daarna stuurt ze Kees naar zijn kamer. Geheel ontdaan, ontmoedigd, met neêrgebogen hoofd sluipt hij weg. Bijna elke moeder zou in haar drift en ontsteltenis haar kind oogenblikkelijk het ei afgenomen hebben. Deze moeder strafte op de rechte manier. Ze overwoog, volgens haar gewoonte, de straf eerst, toen ze geheel kalm was.

Dan na innerlijke stilte, herinnerde zij zich wat zij verlaten had en bad voor haar vader, broeders en zusters; zij voelde zich wonderlijk blijde in het vertrouwen, dat de goede Maagd haar verhooren zoude. Zij merkte de gestalte van den monnik niet, die uit zijn schuilplaats over de heuvelglooiing omzichtig wegsloop, met blozend, neêrgebogen gelaat.