United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat is gemakkelijk te begrijpen ... hij wil den sleutel hebben, en mij die niet geven." Hij sliep den geheelen nacht niet, omdat hij er voortdurend over nadacht, hoe hij zijn vader tot een bekentenis moest bewegen.

Toen ik later over zijne woorden nadacht, heb ik er dat in gevoeld. Hij scheen heusch te vinden, dat wij ... dat wij niet moesten trouwen.

Redwood vatte haar hand, en leidde haar naar de sofa, terwijl hij nadacht hoe hij zich het best verdedigen kon. "O, 't is niets, lieve," zei hij; "'t is niets hoor. Je bent alleen wat overspannen. 't Komt door dien goedkoopen kinderwagen. Ik heb een man, die altijd achter een ziekenstoel loopt, besteld om morgen hier te komen met iets stevigers."

Toen hij des nachts er over nadacht, speet het hem, den man niet te hebben aangesproken, ten einde hem te noodzaken het hoofd nogmaals op te heffen. Den volgenden dag, tegen den avond, ging hij weder derwaarts. De bedelaar was op zijn gewone plaats. Goeden avond, vriend, zei Jean Valjean onverschrokken, hem een sou gevende.

Toen heb ik gaan zitten nadenken, en hoe langer ik nadacht en met meester en Jans er over sprak de meester is nog een neef van mijn vrouwskant, hulponderwijzer hoe meer ik begreep dat die heele broederschap en alles maatjes gelijk, net zoo onmogelijk is als met de hand aan den hemel te reiken. De meester zei, en daar had hij gelijk in: Moeten de kinderen dan voortaan niet meer leeren op school?

Toen ik er later nog eens over nadacht, kwam op eens een akelig gevoel in mij op: als die divisie-commandant eens naar de bioscope ging... en hij herkende Ari, die toch bij het veldleger is... Maar intusschen kwam er een verblijdend en geruststellend krantenbericht, dat luidde: H. M. de Koningin heeft de Leger- en Vlootfilm gezien, en er Hare Tevredenheid over Uitgesproken.

Bid tot God, bid tot God, bid tot God," herhaalde de priester zeer snel. Toen bewaarde hij een oogenblik het zwijgen, alsof hij nadacht. "Gij zijt voornemens, zooals men mij gezegd heeft, een huwelijk te sluiten met de dochter van mijn parochiaan en geestelijken zoon, vorst Tscherbatzky?" liet hij met een glimlach volgen. "Dat is een voortreffelijk meisje." "Ja," antwoordde Lewin blozend.

Hij wist dat, wat vijf minuten tevoren een groote onordelijke bende was geweest, nu als in zijn hand was en om het effect te vergrooten, wachtte hij een oogenblik alsof hij nadacht. Maar het wachten duurde juist lang genoeg en geen seconde te lang. Dertig seconden lang heerschte volmaakte stilte, en in de stemming hing iets als angst.

Montparnasse, die geen reden had om op zijn hoede te zijn en voor het eerst zijns levens nadacht, merkte hiervan niets. Gavroche, ter plaatse teruggekeerd, waar de oude Mabeuf zat, wierp de beurs over de heg en liep, zoo snel als hij loopen kon, weg. De beurs viel op den voet van vader Mabeuf. Deze schok wekte hem. Hij bukte en raapte de beurs op. Hij begreep er niets van, en opende ze.

Daarna kwam hij tot de conclusie dat het dwaas was. Toen hij het eerst over de zaak nadacht, had hij als het ware een uitzicht op enòrme mogelijkheden eenvoudig enorme mogelijkheden, doch na één blik van verbazing, sloot hij resoluut de oogen voor dit verblindende uitzicht, zooals een conscientieus "natuurkundige" dit behoort te doen.