United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat inmiddels de duur van zekere gewaarwordingen evenredig is met dien der veroorzaakte indrukken doet mij naar de laatste meening overhellen.

Zij vloog naar iedere met struikgewas dicht begroeide plek, onderzocht met groote zorg alle plaatsen, waar de kleine Vogels gewoon zijn hunne nesten te bouwen, schoot ten slotte pijlsnel neer op een dicht boschje van elzen en doornstruiken, bleef hier 5 of 6 minuten en keerde vervolgens naar haar gezelschap op het veld terug.

Eenendertig jaar lang bleef Brazilië nu in het bezit der W. I. Compagnie, doch daar inmiddels Portugal zijne zelfstandigheid als Koninkrijk weer herkregen had, en de zaken der Compagnie in dat groote land niet naar wensch gingen, zoo werd het in 1661 eenvoudig aan Portugal teruggegeven voor eene som van ruim vier millioen gulden.

Maar het was een alleenstaan zonder ideaal. Het ideaal nam de dichter met zich mede, toen hij mismoedig afscheid nam van zijn geboortegrond, en troosteloos door het triumfeerende Duitschland heentrok naar het Zuiden. Hij had zijn vaderland verloren; hij herwon, hij herschiep het in zijn hart, onder de zon van Italië.

Niets kwaad vermoedend, stond ik haar mijn plaats af en liet haar een stoel brengen, waarop zij het oogenblik kalm kon blijven afwachten. Massini was dien avond schitterend op dreef, de volle zaal scheen hem te inspireeren en ademloos werd naar zijn serenade geluisterd. Het gewichtige moment is daar.

Toen had de koning de laagheid tot een zeer onteerenden maatregel over te gaan. Hij zond heimelijk een vloot uit. Deze heette naar de Kaap-Verdische eilanden te gaan. Gebruik makende van al de inlichtingen, die Columbus hem gegeven had, gaf hij den kapitein het heimelijk bevel, om maar moedig het spoor te volgen, dat Columbus aangegeven had, hopende op deze wijze zelf de ontdekker te worden.

De tijding verspreidde zich buiten de kerk onder de mannen, en bereikte ook haar echtgenoot, die tusschen hen stond en die zonder te hooren naar troost of steun van wie ook, langen tijd weende. En toen hij de geschiedenis, die dien nacht gebeurd was van dien jonkman en zijn vrouw aan een genoegzaam aantal van hen had verteld, deed die elkeen leed.

Overal heerschte leven en beweging. "Naar zee!" klonk het hier. "Naar zee!" klonk het daar. "Naar zee!" klonk het overal. Het was of de dagen van Duins weer teruggekeerd waren. Rijken en armen, aanzienlijken en geringen boden zich aan om op de vloot te dienen.

Zij vragen 't nu aan Hannes, en de jongen heeft den kerel werkelijk gezien; hij is den weg naar Pinnow opgegaan. In Pinnow gaan zij bij den schoolmeester aan en vragen hem of hij geen Franschman gezien heeft.

Hij daalde met vluggen pas de steile helling van het dal af, totdat hij bij een gebaand pad aangekomen was, dat in het benedengedeelte kronkelde. Dat was klaarblijkelijk de gebruikelijke weg der giraffen, te oordeelen althans naar de ontelbare afdruksels, welke hunne hoeven in den bodem gelaten hadden.