United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
In den verderen loop van het gesprek verklaarde de beroemde dokter, dat men met een badkuur in Soden de proef kon nemen, want mocht het niet baten, het kon ook niet schaden. De huisdokter luisterde oplettend en eerbiedig.
Ik koester voor uwe geheele familie de meeste hoogachting, doch zoo ik, tot mijn spijt, u aanleiding mocht hebben gegeven, te gelooven, dat ik méér gevoelde, dan ik werkelijk deed, of bedoelde aan den dag te leggen, dan zal ik mijzelf moeten verwijten, in mijne uitingen van die hoogachting niet omzichtiger te zijn geweest.
Wat uw vrees voor instorten betreft, daar is niet veel grond voor, tenzij u excesses mocht doen die...." "Ik ben geen kind menheer Helmond; maar je weet zoo goed als ik, dat een ongeluk in een klein hoekje zit.
De Duivel kwam tot hem, zeggend: "Waarom ben je zoo droeve?" De geleerde man vertelde hem, wat er was geschied. De duivel sprak: "Wil je doen, wat ik, raad ik zal je geven aan rijkdom genoeg." De man beloofde, dat hij den raad wilde opvolgen, wat het ook wezen mocht. "Dan moet je God verzaken en Zijne moeder Maria," zeide de Duivel.
De vrees dat de doge, op het voorbeeld van andere italiaansche regenten van dien tijd, naar uitbreiding van gezag zou streven, had aanleiding tot deze laatste hervormingen gegeven, en deed al verder en verder in die richting gaan, zoodat aan het opperhoofd, dat met den naam van vorst begroet werd, weldra niet meer dan een schaduw van gezag overbleef, en hij zelfs geen brief eener vreemde mogendheid anders dan in het bijzijn der signoria mocht openen.
Na eenige overweging besloot zij, wanneer deze onaangename toestand nog eenige dagen langer mocht voortduren, haar moeder met den meesten nadruk onder het oog te brengen, hoe noodzakelijk het was ernstig navraag te doen. Mevrouw Palmer bleef bij hen eten, met twee oudere dames, goede bekenden van Mevrouw Jennings, die zij dien morgen had ontmoet.
NORA. Niets ... niets. HELMER. ... je helpen als je het noodig mocht hebben. NORA. Neen ... zeg ik. Ik neem niets aan van vreemden. HELMER. Nora ... kan ik dan nooit iets meer dan een vreemde voor je worden? Och Torwald, dan zou het allerwonderheerlijkste moeten gebeuren.... HELMER. Noem mij dat wonderheerlijkste!
Wat hiervan wezen mocht, ik voelde mij van eerbiedige bewondering doordrongen voor den man, die, wapenloos, en, bijna alleen door het vermogen van zijn wil, mij uit de handen van drie boosdoeners verlost had: en, zoodra het geritsel der struiken, waardoor zich Zwarte Piet een weg baande, en waarnaar de vreemdeling aandachtig scheen te luisteren geheel had opgehouden, begon ik, in de warmste bewoordingen, mijn erkentenis aan hem uit te drukken voor den dienst, dien hij mij bewezen had.
Wat, waren het engelschen? Zeker! In zoo'n geval, mijnheer, waarschuwt men de menschen, schreeuwde Cascabel. Voor zoo iets had ik gewaarschuwd moeten worden! Dit mocht zijn zooals het wilde, de diefstal was in elk geval gepleegd.
En 's avonds zat Elsje weer rustig alleen in de leerkamer. Er lag een groot vel papier voor haar en met een kleur van inspanning schreef ze vlijtig de rol van "Grietje" over. Als zij zich van avond flink hield, mocht ze den volgenden ochtend alleen een eindje gaan wandelen, had hare tante gezegd. Zij moest dan in de buurt blijven natuurlijk, dan was er geen kans op dat ze verdwalen zou.
Woord Van De Dag