United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen herinnerde ze zich, dat het heele groote kasteel nu voor schoolgebouw was ingericht. En dat maakte haar moediger. Hier, waar zoo'n groot geschenk aan een school gegeven was, moesten ze toch school-onderwijs op prijs stellen. Juist hier moest ze zich niet verlegen voelen. Maar toen ze zoover gekomen was, dat ze de villa van den directeur zag, bleef ze staan.
Waarom zeiden ze niet gewoon weg "neen" of "ja"! Waarom kwam vrouw Teunissen nu weer naar hem toe en zei ze heel vriendelijk, dat hij zoo'n mooien hoed op had en dat hij maar niet weer zoo hard moest loopen. Waarom stopte ze hem met een medelijdend gezicht een paar dikke stukken zoethout in de hand? Wat moest dat alles toch! Ze zou hem maar liever het touw geven.
Het kon D. niet ontgaan, waartoe dit alles leiden moest; toen dan ook Philippus na den tweeden heiligen oorlog eensklaps het masker afnam en zelfs Athene bedreigde, was hij de eenige die niet verrast werd, die kalm genoeg bleef om ook nu nog verstandige maatregelen te nemen en oogenblikkelijk een bondgenootschap tusschen Thebe en Athene tot stand te brengen, dat aanvankelijk Philippus met goed gevolg scheen weerstand te bieden; de slag bij Chaeronea besliste echter in het nadeel der Grieken.
Hij begreep dat, wanneer de Kaffer kon teruggevonden worden, het in die streek zou zijn, waarin hij daags te voren een blik had kunnen werpen. Het was dus zaak die niet te verlaten. Maar van den anderen kant moest er aan gedacht worden om hunne hulpmiddelen aan te vullen, die nu geheel onvoldoende geworden waren.
Toen allen op het dek waren en de boot vastgelegd was, gingen ze onder geleide van Jack en Mesty behoedzaam rond, zonder een levende ziel te ontdekken. De luiken waren allen zorgvuldig gesloten, maar in het kompashuisje brandde een licht. Twee man werden naar voren gezonden om daar de wacht te houden en nu werd er bij het stuurrad overlegd wat er gedaan moest worden.
Als ze zich nu eens op niets dan teleurstelling voorbereidde.... misschien kwam 't dan dit keer juist andersom. Als Käthe's tijd bij den boer om was, zou ze haar bij zich nemen. Ze moest niet te gauw terug onder den druk van dat zieltogend land. Zie..., nu staat ze stil.... Kan 't niet laten even in 't boek te gluren, het leesgretig kind! En dáár is Juun!
Zeker, Pieternel, als gy oud en zwak wordt, zal ik voor u zorgen, en je zult dan zien, dat het heel goed is, op onzen lieven Heer te vertrouwen. En zei Tante "dat je geen licht hadt?" Heden meid, gy moest eens aan Tante gevraagt hebben, of 't waar is, dat zy zal trouwen, en met welk een Heer; maar daar hebje niet omgedagt. Ik zal heel graag, als ik trouw, wat in myn Huishouden van u hebben!
WOUTER. Je moest de deur my voor de neus toesluiten. IZABEL. Nou, Wouter, ’k kon je zo vermomd niet van koleur. Kom, geef. WOUTER. Hoe, sluit je voor een eerlyk man de deur? IZABEL. Ja, geef maar. WOUTER. Bloed! IZABEL. Loop heen... WOUTER. Daar lees ze maar van binnen; Weest op een andre tyd zo haastig niet van zinnen. JERONIMO. Hoe! ’k moet een zot zyn in haar oog, ja toch, en meer. Goed, goed.
's Zondags, als Fonske naar den trein ging om in de stad zijn teekenles te nemen, was het hoogst zelden als Lisatje hem onderweg naar het station niet ontmoette, en ook bij zijn terugkomst, stond zij doorgaans op den drempel van haar huisje, waar hij voorbij moest, de frissche lucht te genieten.
»Wie anders dan wij?" was het antwoord. »Wij ontvangen hem niet meer." »En wanneer hij dan toch binnendringt?" Barine's groote blauwe oogen schoten vonken, terwijl zij met vaste stem uitriep: »Dat moest hij eens beproeven!" »Maar over welke macht hebben wij dan te beschikken," zeide Berenice, »dat wij Antonius' zoon terug zouden kunnen houden? Ik ken die niet."
Woord Van De Dag