United States or Bahrain ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Waar zou hij toch zoo lang blijven?" »Hij is op de hangende tuinen. Mijn vader en Gobryas zullen hem ophouden." »Dat noem ik toch waarlijk bijzonder beleefd!" liet zich op eens de stem van Zopyrus hooren. »Bartja noodigt ons aan zijn disch, en laat ons, terwijl hij geheimen behandelt, zonder gastheer zitten!" »Wij komen, wij komen!" antwoordde deze.
Maar, als de "Indian Girl" overmorgen niet zeilklaar is, dan ontsla ik jou. Mij! Dat zeit meneer toch zeker maar voor de grap. BERNICK. Daar zou ik maar niet te veel op vertrouwen, als ik jou was. AUNE. Zou u er waarlijk over denken om mij weg te zenden? Mij, terwijl mijn vader en mijn grootvader hun leven lang op de werf gediend hebben, en ik zelf ook....
Het is niet te gelooven, dat deze met bloed bespatte kamer geen spoor bevatte, dat ons zou kunnen helpen. Ik heb echter uit het onderzoek gemerkt, dat er eenige punten waren, die gij niet over het hoofd hebt gezien, is het niet?" De jonge inspecteur trok een erbarmelijk gezicht bij de ironische opmerkingen van mijn vriend. "Ik was een dwaas door u niet dadelijk te hulp te roepen, mijnheer Holmes.
"En Cedric ook," zuchtte Rowena, zijne woorden herhalende; "mijn edele, grootmoedige voogd! Ik verdien de ramp, die mij getroffen heeft, daar ik zijn lot om dat van zijn zoon vergeten heb." "Cedric's lot hangt ook van uw besluit af," zei De Bracy; "en ik verlaat u, om er over na te denken."
Plots voelde ik een hevige pijn en een dolkstoot in mijn flank. Mijn bloed vloeide maar diep was de wonde niet en, een verwoede ezel ik, tusschen die verwoede roovers, ging ik voort mij een weg te banen. Zij waren plots zoo op elkander verbitterd, dat zij eigenlijk niet op mij letten. Charis, op mijn rug, sloeg de armen op en jammerde van verschrikking. En de verwarring woelde door een.
"Gij hebt meer dan genoeg gedronken," zei de schutter, "en ik vrees, ook meer dan genoeg gebabbeld." "Vriend," zei de ridder, vóórtredende, "wees niet boos op mijn vroolijken gastheer. Hij heeft mij slechts de gastvrijheid geschonken, welke ik hem zou afgedwongen hebben, zoo hij ze geweigerd had."
Ik ben.... Er is eene jonge dame, aan wie ik iets te schrijven heb: iets dat mijn levensgeluk betreft, mijne dierbaarste wenschen. Wil je dezen brief voor mij bezorgen, aan .... aan het adres?" Hij hield haar een met lak verzegeld briefje voor, en zij las.
Ik verzocht Busch in mijn naam aan dezen te schrijven om informaties omtrent het punt in kwestie; mogelijk zou hij zich nog kunnen herinneren waar het horloge gebleven was, en kon hij ons misschien aanwijzingen doen hoe het op te sporen. Ik bleef hier twee dagen wachten op antwoord, hetgeen mij nu niet meer bevreemdt; gij waart op reis.... een kunstreisje misschien?"
"Ik beschouw de slagen als een geringe straf," gaat de jonker voort: "en mag van geluk spreken dat... de.... minnaar van...." "Van het zedige, trouwe, brave meisje mij niet voor altijd genoeg heeft gegeven!" vult de baron de rede aan: "Vlug, vlug wat zeg ik je, of we zitten hier uren lang." "'t Is dus mijn wensch," spreekt Alfred weder: "dat hij die mij spaarde, met het meisje...."
Mijn metgezel had daags te voren twee groote gebaarde apen geschoten. Deze dieren hebben grijpstaarten, waarvan het einde zelfs na den dood het geheele lichaamsgewicht kan dragen. Een hunner bleef aldus stevig aan een tak gehecht; en wij moesten een grooten boom omhakken om hem machtig te worden. Dit was weldra volbracht, en met een hevig gekraak kwamen boom en aap naar beneden.