United States or Bahrain ? Vote for the TOP Country of the Week !


Oranjemutsjes dekken oogenblikkelijk menig denkend hoofd en met de grootste geestdrift wordt het merk »#Vorstenlandenbegroet. Na de noteering klinkt nogmaals het Wilhelmus door de ruimte. Pas na enkele weken zal men het vernemen, hoe groote blijdschap de telegrammen van den Minister van Koloniën in Oost- en West-Indië verwekten!

Opmerking: In de Opmerking bij Stelling XXI van dit Deel heb ik uiteen gezet wat onder de voorstelling eener voorstelling moet worden verstaan. Ik merk echter op dat de voorgaande Stelling ook uit zichzelf duidelijk is.

We wonen niet in Zuid-Holland. Mag ik heusch?« »Ja, heusch! Hoe het kan is mijn geheim, je mama en Gustaaf hebben dit geheimpje ook goed bewaard, dat merk ik wel. Nu, Gustaaf was geen zoon van mijn Hendrik, als hij niet zwijgen kon

Wees oprecht Francis, vindt mijn argwaan uit, of ligt deze opvatting voor de hand?" Tevergeefs trachtte ik haar aan te zien, terwijl ik sprak; zij wendde het hoofd af, en toen ik zweeg om haar antwoord te hooren riep zij knorrig, terwijl zij haar stijgend ongeduld op den poot van de tafel wreekte: "Ik merk het niet voor het eerst, gij kunt lastig zijn en onaangenaam als gij er u op toelegt."

Eindelijk merk ik nog op, dat het zaak is dit werk zoo vroeg mogelijk in het voorjaar te ondernemen, en den grond reeds vooraf, als 't kon in het najaar of, bij niet vriezend weer, in den winter, in orde te doen brengen.

En een ander merk zou de zoeker kunnen vinden in leeg geworden huisjes en verzwakte lichamen.

Er was dus op al deze voorwerpen geen enkel merk te vinden, waaruit zij de plaats konden opmaken, waar zij waren vervaardigd of uitgegeven, dus konden zij ook de nationaliteit van het schip niet gissen, dat zich onlangs in deze streken moest bevonden hebben.

Maar noch de wapenen, noch de instrumenten droegen, in strijd met de gewoonte, eenig merk van een fabrikant; en toch was alles in zeer goeden staat en scheen het nog nooit gebruikt te zijn; alles was nieuw en dus een duidelijk bewijs dat de voorwerpen niet bij toeval in de kist waren geworpen, maar integendeel allen uitgezocht en gerangschikt waren.

"Als jij dat druppeltjes verkiest te noemen," zei Nel, "'t is gewoonlijk een volslagen fontein. Stil, Leni beweegt zich weer, sta nu toch doodstil." Wel drie minuten stonden beide meisjes onbeweeglijk, angstig kijkend naar de kleine jarige. "Voor standbeeld ben ik niet in de wieg gelegd," zei Door, toen zij zich weer durfde bewegen, "dat merk ik wel." "En ik niet," zei Nel. Plof! Wat was dat?

"Tot mijn groote blijdschap bespeur ik, mijn jonge vriend, dat uw vaders onzinnige denkbeelden geen wortel bij u geschoten hebben." "Toch merk ik er soms nog een staartje van, dokter," antwoordde Jack glimlachend. "Komaan, nu moet ik u voor een paar uren verlaten, en daarna zal ik, als gij 't goedvindt, hier mijn kwartier opslaan zoo lang als gij het wenschelijk acht."