United States or Kazakhstan ? Vote for the TOP Country of the Week !
MOZES, hoedende zijne schapen aan den berg Horeb, spreekt: Weidt hier, mijn beestiaal ! weidt hier, mijn tierig vee! Golft hier om dit gebergt', mijn witgewolde zee! Och, of met dezen staf mijn jaren henen slipten! Die staf mij waarder dan de scepter van Egypten; Of ik mijn dagen sleet in deze weide schoon, Veel heugelijker als 't gewelf van Memfis troon!
Fy ongerechtigheid! Fy, koninglijke haaf! Waarvan d' een burger is en d' ander eigen slaaf: En of zij schoon met graan al Memfis' zolders vullen Het kaf is alden loon, die zij genieten zullen. Mijn Isralieten, die zoo lange om vrijheid riept!
Past fluks het groot gewelf van Memfis' hof te ruimen, Eer 's konings gramschap als een zee begint te schuimen; Hij heeft zijn planten zwaar op 't aardrijk neêr gezet, Verstapt hij, elke tred een koninkrijk verplet: Zoo gij den bliksem zoekt, Jupijn is hier te vinden: Dus wacht u wel den leeuw zijn keten te ontbinden.
Maar hij beefde; in de schemering dier eene pit der veeltuitige, bronzen lamp zag zijn zuster hem aan, om hem te doorzien. En zij zag hem bleek en bevend, trots zijn luchtige woorden. Zij leefden van de gunst van den zielszieken Keizer, en die gunst kon ieder oogenblik keeren. Om niets, om een gril, een blik, een verkeerd woord.... Hij, Crispinus, de Egyptenaar, die van Memfis kwam een slaaf, zeide men, uit Canope, niet zeker van den oorsprong van dien intrigant, had zich al die jaren staande weten te houden in de gunst van den Keizer.... Hij was het geweest, die den Keizer de beroemde Tarbot had aangeboden, in de Adria bij Ancona gevangen, bij den Venustempel.... De T
Woord Van De Dag