United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat was het juist, wat de vreemdeling wilde weten. Vandaar dat hij met opzet het meervoud had gebruikt. »Welnu, als dat w

Het eenige wat de raátira met de arií gemeen hadden, was dat ook zij met het adellijke meervoud werden aangeduid. De manahoene konden hunne kaste niet dan door bijzondere gunst verlaten; zij konden tot raátira worden verheven, als de grond, dien zij slechts in vruchtgebruik bezaten, hun in eigendom geschonken werd; maar dit gebeurde niet dikwijls.

Het achtervoechsel ma achter vele friesche patronymikale geslachtsnamen is werkelik het woord man in het meervoud. En dit blijkt onweêrsprekelik uit de oude formen waarin deze namen in oude oorkonden voorkomen. Zoo komt de naam Frouwama, eigen aan een geslacht van friesche edelingen, in Hunsego gezeten, in oorkonden der 13de en 14de eeu voor als Frouwamona.

De voornaamste bijzonderheden zijn wel: de uitgang -en van den 1sten en 3en persoon meervoud van den tegenwoordigen tijd; het ontbreken van de e vóor het verleden deelwoord; de voorliefde voor den ai-klank, tegenover de Saksische ee en ei. Wat het Stellingwerfsch betreft, dit wordt o.a. gekenmerkt door den 2den persoon meervoud jimme, en door voet, boek tegenover voot en book. Westerwoldsch.

Eene verdeeldheid als die tusschen Brabanders en Gelderschen, Vlamingen en Hollanders, Hollanders en Friezen zag men ook elders in deze "lage landen". Het meervoud in dezen bekenden naam verdient aandacht, want inderdaad bestond er nog niet één land dat Nederland heette. In naam bestond het wel.

Geen omkooperij van de zijde van het Ministerie." "Omkooperij laten we aan Lipski over, en aan zijn lastgever Orloff," zei Zabern. "Of moet ik 't in het meervoud zeggen: zijn lastgevers?" Bora maakte even een verschrikte beweging. "Ge ziet, waarde Hertog," zei Zabern luchtig, "dat we op de hoogte zijn van wat er achter de schermen omgaat.

Het wegvallen der n van den uitgang -en, behalve vóor klinkers, h, b en d. Keltisch survival? Het meervoud van den tegenwoordigen tijd gaat dus uit op e of en, t, e of en. De Nederlandsche kultuurtaal bevindt zich te dezen opzichte nog in een periode van weifelen, die zeer lang aanhoudt; men denke b.v. aan bloeden: bloejen, zelfs woedend: woejend.

In het meervoud zegt men voor tempels aedes sacrae. Evenmin als elk templum een aedes is, evenmin is elke aedes een templum. Aediles, agoranomoi. De aediles zijn oorspronkelijk geweest opzichters, men zou kunnen zeggen kerkvoogden, van den in 493 door Sp.

Doctor Ferguson merkte zorgvuldig op, dat zij noch den 2den graad zuiderbreedte noch den 29sten graad oosterlengte hadden overschreden. Hij moest dus de onderzoekingen van Burton en Speke verbinden met die van doctor Barth; dat is, hij moest eene uitgestrektheid lands van meer dan twaalf graden doorkruisen. Droomen van Kennedy. Lidwoorden en voornaamwoorden in het meervoud. Vleierijen van Dick.

Het woord beter wordt echter ook als positief beschouwd, en dan vormt het volk den eigenaardigen komparatief beterder. Het meervoud, of liever het begrip "enkele", vindt men niet zelden omschreven door "een of twee", of door "een gas", "een koppel". Potentieële vormen treft men zeldzamer aan, naar mate men dieper in de lagen der volkstaal doordringt.