United States or Falkland Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gij beveelt het aan Matjeff en rijdt dan uit, en Matjeff brengt alles in de war!" Een spotachtig lachje omkrulde, als gewoonlijk, Dolly's lippen toen zij die woorden sprak. "Volkomen verzoening, God zij dank!" dacht Anna, "God zij dank!" En terwijl de vreugde dit volbracht te hebben haar geheel doortintelde, trad zij op Dolly toe en kustte haar.

Matjeff, die juist binnen kwam, riep hij toe: "Matjeff, richt de zijkamer in voor Anna Arkadiewna." "Zooals u beveelt." Stipan Arkadiewitsch trok zijn pels aan en ging het bordes op om uit te gaan. "Komt u te huis dineeren?" vroeg Matjeff, die hem uitgeleide deed. "Misschien. Hier, dit is voor de onkosten," hij gaf hem een twintig-roebel-billet, "zou het genoeg zijn?"

Daarom stak hij een vinger in de hoogte. Matjeff knikte hem in den spiegel toe. "Alleen dus," sprak hij. "Dan moet het boven zeker voor haar ingericht worden?" "Meld het aan Darja Alexandrowna en doe zooals zij beveelt." "Darja Alexandrowna?" herhaalde Matjeff, als twijfelde hij goed gehoord te hebben. "Ja, meld het.

Als toevallig en zonder het te bedoelen, plaatste Stipan Kitty naast Lewin, alsof voor haar geen andere plaats meer over was. Het diner was even kostbaar als het tafelgereedschap. De soep Louise was voortreffelijk uitgevallen. De kleine pasteitjes waren onberispelijk; zij smolten in den mond. Behalve Matjeff vervulden twee bedienden met witte dassen hun plicht onmerkbaar, stil en rustig.

"Als gij mij volgt, roep ik de bedienden en de kinderen, dan zullen ze allen vernemen, welk een laag mensch gij zijt! Ik vertrek heden nog, blijf gij maar bij uw liefje." Zij sloeg de deur achter zich dicht. Stipan Arkadiewitsch zuchtte, wischte zich het gelaat af en verliet met langzame schreden de kamer. "Matjeff zegt, dat alles nog wel terecht zal komen, maar ik zie daar geen mogelijkheid toe.

Een oogenblik later voegde hij er met een sluw lachje bij: "Er was iemand van den stalhouder hier." Stipan Arkadiewitsch antwoordde niet, slechts zag hij in den spiegel Matjeff aan. Aan de blikken, die zij in den spiegel wisselden zag men, dat zij elkander goed begrepen. Stipan's blik scheen te vragen: "Waarom zeg je mij dat?

"Is dit voor Grischa?" vroeg zij en wees naar de chocoladebonbons. "Ja, ja!" hernam hij en streelde haar schouders nog eens, kuste hand en haren, ook haar hals en toen eerst liet hij haar gaan. "Het rijtuig is voor!" meldde Matjeff. "Er is ook een vrouw om u te spreken," voegde hij er bij. "Heeft zij lang gewacht?" vroeg Stipan. "Ongeveer een half uur."

Stipan Arkadiewitsch begreep, dat Matjeff schertste en zijn opmerkzaamheid tot zich trekken wilde. Hij scheurde het telegram open en las het. Toen hij de volgens gewoonte verkeerd geschreven woorden raadde, verhelderde zijn gelaat.

"Darja Alexdrowna beveelt mij u te melden, dat zij vertrekt en u het naar goedvinden kan laten inrichten," sprak hij en zag daarbij, het hoofd een weinig op zijde gebogen, de handen in de zakken en een voet achterwaarts, zijn heer aan. Stipan Arkadiewitsch zweeg. Plotseling blonk er een goedmoedig, maar pijnlijk lachje op zijn schoon gelaat. "Ach, Matjeff!" zeide hij en schudde het hoofd.

"Matjeff! mijn zuster Anna Arkadiewna komt morgen," zeide hij en hield de glimmende, vleezige hand van den barbier, die een rooskleurigen weg tusschen de krullende bakkebaarden baande, een oogenblik vast.