United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Bovendien," zei hij eens tot zijn reismakkers, »we zullen niet geheel van onze vrienden op de Aarde afgesloten zijn en zij zullen wel zorgen ons niet te vergeten." »Zeker niet," verzekerde Maston. »Hoe meent gij dat?" vroeg Nicholl. »Doodeenvoudig," antwoordde Ardan, »zal de Columbiad daar niet altijd blijven?
Hij gaf een teeken van stilte en sprak aldus: »Vrienden! De vrede doemt de leden der Gun-club tot doffe werkeloosheid. Ik zeg het met luider stem: »welkom ware ons iedere oorlog, die ons de wapenen weer in de vuist gaf." »Ja! oorlog!" schreeuwde de hartstochtelijke Maston. »Luistert! luistert!" klonk het aan alle zijden.
Zij zagen in verbeelding hunne vrienden uit de Gun-club terug, vooral Maston, met wien zij het meest bevriend waren. Op dat oogenblik zou de ijverige secretaris der club ongetwijfeld op zijn post op het Rotsgebergte wezen. Indien hij het projectiel op den spiegel van zijn reusachtigen telescoop ontwaarde, wat zou hij dan wel denken?
Maar den 20sten November, met klokslag van 6 uur 's avonds, werd de aluminiumplaat weggenomen een juichtoon ging er uit op Maston stak het hoofd uit het venster, vervolgens armen en buik, hij was waarlijk dikker geworden.
»In allen gevalle," liet majoor Elphiston zich hooren, »daar het gewicht van het projectiel evenredig is aan zijn grootte, moet een van 9 voet doorsnede nog verbazend zwaar zijn." »Ja, als het massief, niet als het hol is," zei Barbicane. »Hoe? Wilt ge er dan een bom van maken?" »Waarmeê men berichten kan verzenden," vulde Maston aan, »en monsters van onze aardsche voortbrengselen."
Allen, ja allen hadden zij de waterweegkundige wet vergeten, dat het projectiel, na door de kracht van den val tot in de diepte van den oceaan gedoken te zijn, onfeilbaar weder naar de oppervlakte moest rijzen. En nu dreef het zachtjes op den oceaan.... Sloepen werden gestreken; Maston en zijn vrienden sprongen er in. De spanning klom ten top.
Wij zullen de vergaderzaal niet beschrijven met haar banken, gaskroon en wat verder tot zulk een lokaal behoort; alleen dit, dat op een voor allen zichtbare plaats, onder glas, de overblijfselen lagen van een stuk geschut, uitgevonden door den dapperen Maston, maar vaneengesprongen door de werking van het kruit. Aan het eene einde der zaal was de plaats van den voorzitter Barbicane.
De blijdschap van Maston kende geen grenzen en 't scheelde niet veel of hij was in de Columbiad gevallen, toen hij een blik in den mond wilde werpen. Zonder den rechterarm van Blomsberry, dien de waardige kolonel gelukkig nog behouden had, zou de secretaris der Gun-club zijn dood in de diepte van het stuk gevonden hebben.
»Rodman gebruikt voor zijn stuk een kruit zoo grof als kastanjes; het houtskool was van wilgenhout, eenvoudig verkoold in gietketels. Dat kruit voldeed in allen deele." »Welnu, dan is de zaak gezond," merkte Maston aan. »Zonder daarover iets te zeggen," vroeg Barbicane, die er nog niet in gesproken had: »en nu, mijne vrienden, hoeveel kruit stelt gij voor?"
Hij was boven een refractor gekozen, opdat men zoo weinig mogelijk licht zou verliezen en het voorwerp waarop men het richtte, de meestmogelijke helderheid behouden. Ten gevolge dier inrichting plaatsten zich Belfast en Maston boven aan het instrument. Zij kwamen er langs een wenteltrap, een meesterstuk van lichtheid.
Woord Van De Dag