United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !


En toen trad tusschen de edelvrouwen maar de Koning had streng bevolen alle de schoothondjes op te sluiten, om het plechtige instant niet te storen Ysabele naar buiten: zij was meende Gawein en Gwinebant meende het ook in haar witte kleed van sindaal met hare gouddraad-gelijke vlechten, een engel gelijk, zoo blank en zoo glanzend in dien den walm uitstralenden gelen gloed der toortijtsen en zij bedankte de ridders ook met hare eigene zoete sprake en toen zij bogen voor haar, ontroerde het in ieders binnenborst, omdat zij gevoelden gezworenen ridderplicht wel te zijn na gekomen en, met Sinte Marië's hulpe, zoo zoete princesse te hebben verlost met, te gelijker tijd, zoo vele bekoorlijke edelvrouwen...

Marie huwde met de graaf van Champagne en hield in de jaren 1160-1180 een zeer gezocht hof te Troyes; haar zuster Aelis trouwde met de graaf van Blois, een broeder van Marie's echtgenoot. En elk bracht in haar kring de minnedichten der troubadours in de mode bij de Noord-Franse dames en heren.

Toen zeide Gawein: Mijn Vorst, als ik reeds deed te uwer liefde en te uwer eere zal ik het Scaec achterhalen, zoo helpe mij Sint Marië's Kind, God van Hemelrijk, zoo helpe mij Sint Michiel met zijn vlammenden brant, zoo helpen mij alle Heiligen van Paradijs. Aventure heeft zich eindelijk gekond, om na zoo vele bedenkingen tot daad te doen besluiten.

Maar in de pikduisterte was niets te onderscheiden en de honderd-negen-en-veertig ontrouwe ridders bonsden tegen malkanderen, zochten verschrikt uitweg en vloekten en riepen aan: Bij Sint Michiel! Bij Sint Jan! Bij den rijken God van Hemelrijk! Alzoo helpe mij Sinte Marië's Kind! Toen klaarde wederom de dag.

Het was een nieuw gevoel, dat haar geheel en al doorstroomde en haar met zulk een weelde vervulde, als zij niet gedacht had ooit om Paul te kunnen koesteren. Marie's buien van vroolijkheid waren voorbij. Zij lachte niet meer met dien onbedwingbaren schaterlach, waarmede zij gelachen had gedurende den tijd, waarin zij en Emilie De Woude het huisje voor Georges en Lili hadden gereed gemaakt.

Maar het is zeker Marie's eigen gevoelige idealisme, dat dit in de onderwerpen gelegd heeft die zij opvatte.

En toen ze heenging, kuste ze juffrouw Marie en noodigde haar uit op Borg te komen. Juffrouw Marie's hart stond leeg als een zwaluwnest op kersttijd. Ze was vrij, maar ze smachtte naar ketenen als een vrijgemaakte slaaf. Nu begon weer een tijd van vreugde en smart voor juffrouw Marie; maar die duurde niet lang slechts acht dagen. Ieder oogenblik haalde de gravin haar naar Borg.

Maar alle liedjes zongen van teedere herders en wreede herderinnen en juffrouw Marie's stem was zoo dun, zoodat ieder begrijpen kan, dat zulk een comedie allervermakelijkst voor de gravin moest zijn. Zoo was er eens feest op Borg; dat was natuurlijk omdat de moeder van den graaf gekomen was. Het ging er als gewoonlijk vroolijk toe.

Vlak daarachter volgden: eerst Karel en Jacob, toen Marie's man met Evert en eindelijk oom Klaas met Pieter, alle zes met lamfers aan de hoeden en rouwmantels om, welke hun door het biddersgild verhuurd waren. Achter hen aan traden twee aan twee de leden van het gild.

Ieder was welkom, en geen hongerige ging ongespijzigd uit haar woning. De honger liet niet af. Het was op een avond en er werd zachtkens aan Marie's deur geklopt. "Klop ... klop ... klop ..." tot driemalen toe. "Open niet," fluisterde de man. "Wanneer het boos volk is " "Die zóó laat komt," zeide zij met vaste stem, "heeft mij meer noodig dan een ander." En ze opende de deur.