United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !


O, , 't maakt éclat! We gaan nu dadelijk 't bekend maken, en adverteeren, dat er al ingeschreven kan worden, dan weten we, met hoeveel abonnementen we beginnen, begrijp je? En de titel? De titel weet ik óok al. 'n Prachtige. Ik zal je zeggen, hoe ik d'r aan gekomen ben. Door die ellendige geschiedenis van Marceline Kam en die Spaansche schilder. O, die weg-geloopen is met die schilder?

Nou, ja, maar u moest me toch toegeven.... Er was niets meer aan te doen; dát was de zaak. U had al 'n gedeelte gepubliceerd, en iedereen had Marceline herkend.

Nee, d'r eerste man, Kam, de bankier, heeft d'r terug-genomen. Verdomd mooi, ? Ja. Nou, die Marceline werd door haar man geschilderd als "Eva," Eva hier genomen als het type, het oerbeeld van de vrouw, en daardoor ben ik op 't denkbeeld gekomen, ons blad: Eva te noemen. Wat denk je daarvan? Uitstekend! Ik dacht óok, dat d'r geen betere naam voor gevonden kon worden.

En dan heeft die tragische historie van Marceline zoo'n indruk op me gemaakt, dat ik denk 'n roman daarover te gaan schrijven in ons blad. Kan je dat doen? Natuurlijk als ik de namen verander, en de situaties verander. Nu dat's óok 'n goed idee. Pakkend, spannend.

Ik kom me bij u, over u beklagen, meneer van den Heuvel. Wat zal dat zijn? U weet wel, hoe ik 't afgekeurd heb, toen 'k merkte, dat u in uw roman "Eva", de geschiedenis behandelde van die ongelukkige vrouw, Marceline de la Mandara. Zeker, zeker, weet ik dat nog. En ook, dat ik u toen overtuigd heb van 't goed recht van 'n schrijver.... O, overtuigd hebt u me niet.

Denk eens, ons blad heet Eva: en dan de Eva-geschiedenis van Marceline, 't kón niet mooier. Ja, 't trof nu wel heel toevallig zoo samen.... En dan, ik dacht, dat Marceline zoo'n beetje buiten kennis was.... dat ze misschien wel krankzinnig zou worden.... Nee, dat geluk is haar niet gegund. Ik ga nu, meneer van den Heuvel, ik hoop werkelijk, dat u m'n raad ter harte zal nemen.

Dat hoeft ook niet, om 't voor haar toch heel, heel pijnlijk te maken. Begrijpt u dat niet? Maar nóg zou 't zoo erg niet zijn, want tot dusverre had Marceline er niets van gemerkt.

Ik heb immers 't diepste medelijden met Marceline. O, dát hebt u niet, u zou haar anders hebben gespaard, u zou dan wel gewacht hebben, tot ze.... gestorven was. Is er zóo iets verschrikkelijks gebeurd, juffrouw van Aalst, dat u nu opeens zóo tegen me moet worden? Ja, zóo iets verschrikkelijks is er gebeurd.

't Is heel treurig, maar alles van Marceline is tegenwoordig zóó treurig.... Je kan haar leven in drie phasen zien: schijn-geluk, echt-geluk, en nu de ellende. Vreemd, dat blijvend geluk niet schijnt te mógen bestaan op de wereld. Als ze gestorven was, tegelijk met hem, dán zou haar geluk blijvend zijn geweest.... Ja, zei Eleonore. En dat is juist 't wreede, dat ze niet gestorven is....