United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het erts wordt per spoor naar Lulea en vandaar over zee naar de verschillende plaatsen van bestemming gebracht. Negen tiende ervan gaat naar Duitschland. De plaatsen Malmberg, Gellivare en Kiruna breiden zich ontzaglijk uit; voortdurend worden er nieuwe huizen gebouwd, kleine, bont en vroolijk geschilderde huisjes, die dikwijls reeds worden betrokken, eer het omliggende land bebouwd is.

Aan den westelijken oever van Luossajaure, een meertje, dat veel mijlen ten noorden van den Malmberg lag, was een klein Lappenkamp. Ten zuiden van het meer verhief zich een geweldige berg, die Kirunavara heette en, zooals men zei, bijna uitsluitend uit ijzererts bestond. Ten noordoosten lag een andere berg, de Luossavara, die ook veel ijzererts bevatte.

De kinderen hoorden al gauw, dat Vader verscheidene jaren bij den Malmberg had gewerkt, maar dat hij nu op reis was. Hij ging gewoonlijk nu en dan een poos weg, als de onrust over hem kwam. Waar hij heen was, wist niemand, maar allen waren er zeker van, dat hij over een paar weken zou terugkomen.

En nu was het hun plicht dit aan Vader te vertellen, want hij zou daar zeker nog altijd over loopen tobben. De kinderen gingen eerst naar hun huisje in Sunnerbo, en tot hun groote verbazing vonden ze dat in lichte laaie vlam. Toen gingen ze naar de pastorie, en hoorden daar, dat een knecht, die spoorwegwerker was geweest, hun vader had gezien bij den Malmberg, ver in Lapland.

Reeds voor 150 jaren werden zij ontdekt door de bemoeiingen van een baron Hermelin, en behoorden van 1860 af aan engelsche maatschappijen, tot zij in 1890 in zweedsche handen overgingen. Vooral sedert den aanleg van het noordelijk spoorwegnet wierpen zij groote winsten af. Om de mijnschachten te bereiken, moet men na aankomst in het station Malmberg een steile helling beklimmen.

"'t Is erger om alleen te zijn, dan 't koud te hebben." Maar de visscher scheen steeds meer besloten te zijn die zaak te verhinderen. Het was alsof hij de gedachte niet kon verdragen, dat een kind van Zweedsche ouders bij de Laplanders zou worden opgevoed. "Je zei immers, dat ze een vader heeft, die bij den Malmberg woont." "Hij is dood," zei de Laplander knorrig.

"Dat hangt er van af, wat voor kind het is, Ola!" "Ik zal je vertellen, wat ik van het meisje weet, Jon," zei Ola en vertelde den visscher nu, dat midden in den zomer een paar kinderen, een jongen en een meisje, naar den Malmberg waren komen wandelen, om hun vader te zoeken, en dat ze, omdat hun vader weg was, daar waren gebleven om hem op te wachten.

Hij had in de mijn gewerkt, en deed dat misschien nog, maar daar kon je niet zeker van zijn. Toen de predikant hoorde, dat de kinderen hun vader wilden zoeken, nam hij een kaart, wees hun hoe ver het was naar den Malmberg, en raadde hun den tocht af. Maar de kinderen zeiden, dat ze niet anders konden. Ze moesten Vader opzoeken.

Asa zat er aan te denken hoe 't hun was gegaan, toen ze naar den Malmberg waren geloopen, en naar een arbeider hadden gevraagd, die Jon Assarsson heette en in elkaar gegroeide wenkbrauwen had. Die wenkbrauwen waren 't merkwaardigst in Jon Assarssons gezicht, en maakten, dat de menschen hem gemakkelijk konden onthouden.