United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Waarom is Maria bij een huwelijk in lila verschenen? Dit is bijna rouwkleeding," zeide madame Korsunsky. "Bij haar teint staat dat goed," antwoordde mevrouw Drubetzky. Maar waarom kiest men den avond voor die plechtigheid. Daaruit spreekt de man van zaken." "Dat maakt meer effect.

En wat nu zijn korte, maar voor de vrijmaking van zijn genie hoogst beteekenisvolle, verhouding tot Madame d'Houdetot betreft, dèze heeft Mevr. Holst, gelijk ik reeds vroeger zei, prachtig doorvoeld. Die verhouding bleef dan ook beiderzijds rein en edel, zoodat de uit Mevr.

"De arme Toerghenjeff is physiek zeer ziek, en zedelijk nog meer. Zijne ongelukkige liaison met Madame Viardot en hare dochter houdt hem terug in een klimaat dat schadelijk voor hem is. Het is treurig om aan te zien. Ik had nooit gedacht dat hij zóó kon liefhebben."

Albertken, we zullen samen iets koopen, vezelde Snepvangers, in Holland vond ik zoo niks naar mijn goesting. Ik heb zoo aan u gedacht, schreide Madame. We gaan nu weer allemaal samen aan tafel zitten, troostte Marieken nuchter ... en hebt ge u goed geamuseerd in Rozendaal?

Ja... maar wat kan ik er aan doen... ik geef er zooveel weg... en ik kan er toch niet mee op de Vogelmarkt gaan staan... Neen, dat gaat niet, bekende Madame. En ik kan ze toch zoo ook maar niet op straat smijten... Neen, dat kunt ge niet, zei peinzend Madame. Daarvoor zou men het hart van een deurwaarder moeten hebben, vulde Snepvangers aan, want hij kon niet scheiden van zijn vogels.

Och, Mama, 't is weeral vergeten ... 't is achter den rug ... laat ons maar denken dat we een reisken naar Holland hebben gemaakt ... maar nu ga ik eens naar de vogeltjes zien ... Ik ga mee, zei Madame verteederd. Toen Snepvangers de deur der kweekkamer openstak klonk hem het lustig gefrazel en gepiep niet tegen. Met twee stappen stond hij voor de kooi waarin niets bewoog.

Hij heette mijnheer Josse. Te oordeelen naar de bijzondere lijvigheid van madame Josse, was het duidelijk, dat hij zich niet aan het negende schreeuwerken zinnens was te houden. Het leek een wonderlijk huis, als ge u wilt herinneren, dat de gepensioneerde dame van 't eerste een kweekerij voor konijnen hield, hetgeen door mijnheer Josse veroorloofd werd.

Madame Stahl sprak met Kitty als met een lief kind, dat men als de herinnering aan zijn eigen jeugd bewondert. Slechts eenmaal had zij er van gewaagd, dat in alle menschelijke kwellingen slechts het geloof en de liefde troost aanbrengen en dat wij ons van Christus medelijden met ons kleinst en nietigst leed verzekerd kunnen houden; toen had zij terstond het gesprek op een ander onderwerp geleid.

Wat vreemde kuren, schuddebolde Madame, die zich verloren moest geven. En Snepvangers ging met zijn paraplu en zijn vischnet onder den arm. Aan het kleine station ontmoette hij de vroolijke menschen, die dagelijks naar de stad gingen werken. Hij mengde zich in hun gesprekken, voelde zich leven. Een mensch moet toch menschen zien, zich niet van de wereld afzonderen!

Zij zeilden met den wind voor snel tot in den mond van de rivier Magra . Daar zijn zij aan land gegaan in hun kasteel, waar Madame Beritola bij de echtgenoote van Messire Currado bleef wonen in weduw-kleeren als een van haar juffrouwen eerbaar, ootmoedig en gehoorzaam. Zij behield altijd groote liefde voor haar geitjes, die zij daar deed opvoeden.