United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Volgens den Heer Lynch zijn er in de stad een honderdtal protestanten, en op het land twaalfhonderd; en dit aantal zou waarschijnlijk vermeerderen, daar volgens hem het protestantisme niet in strijd was met het nationaliteitsgevoel der bekeerlingen.
Een zee kwam het strand op rollen, spoelde om de stammen van de kokospalmen, en week terug, bijna voor hun voeten. "Stuk boven hoog-water peil", merkte kapitein Lynch op; "en ik ben hier al elf jaar." Hij keek op zijn horloge. "Het is drie uur." Een man en een vrouw, met een bont gevolg van vuile kinderen en honden achter zich aan, trokken mistroostig voorbij.
Ik vernam hier meer in een paar uren, dan ik door het lezen van lange beschrijvingen had kunnen gewaar worden, daar de opgravingen nog steeds meer nieuws aan het licht brengen. De heer Lynch, die vijf jaren geleden zeer nauwkeurig heeft weergegeven, wat hij hier aanschouwde, zou wel doen zijn aanteekeningen thans grondig te herzien.
Na Sardar-Abad, een in het groen gelegen dorp, in de buurt waarvan ik te vergeefs zocht naar twee plaatsjes, Armavir en Ervandachat, die op mijn kaart als bouwvallen stonden vermeld, besloot ik, niet den weg naar het Noorden te volgen, waarlangs de heer Lynch vóór mij deze reis had afgelegd, maar een anderen weg dan hij te kiezen, en vooral de rivieren langs te trekken, aan welker oevers dikwijls belangrijke en goed bewaarde gedenkteekenen zijn te vinden.
Een derde zee, geweldiger dan alle andere die hij tot dan toe gezien had, gooide de kerk in de lagune, en ze dreef weg naar lij, de duisternis in, half onder water. Ze deed hem werkelijk denken aan de ark van Noah. Hij keek rond om het huis om kapitein Lynch te zoeken, en merkte tot zijn verrassing dat het weg was. Waarlijk, alles gebeurde snel.
't Was de goede tijd, toen de graaf Lynch alle zondagen als kerkmeester in de kerk van St.-Germain-des-Prés zat, gekleed als pair van Frankrijk met het roode ordelint, met zijn langen neus en met dat majestueus gelaat, dat alleen den man eigen is, die een schitterende daad heeft verricht.
Hij ontmoette kapitein Lynch, die denzelfden tocht ondernam, en samen gingen zij naar binnen. "Achtentwintig-twintig", zei de oude zeevaarder. "Het zal hier aardig gaan spoken wat was dat?" De lucht scheen gevuld met iets dat met een geweldige vaart voortvloog. Het huis trilde en sidderde, en ze hoorden het zoemen van een machtig geluid. De ramen rammelden.
Mijlen lang, met een gewicht van tienduizenden tonnen, deed hij de brooze atol schudden als door een aardbeving. Kapitein Lynch stond versteld. "Groote genade!" riep hij, half-opstaand van zijn stoel, toen weer terugzinkend. "Maar er is geen wind," hield Raoul aan. "Ik zou het kunnen snappen als er wind bij was."
In de kruin vond hij twee vrouwen, twee kinderen en een man. Een van de kinderen, een meisje, hield een kat in haar armen geklemd. Vanuit zijn hooge zitplaats wuifde hij met de hand naar kapitein Lynch, en die manhaftige patriarch wuifde terug. Raoul stond versteld over de lucht.
"We konden hier beter weggaan." "Ik denk dat het glas nog wel een eindje gedaald zal zijn", zei kapitein Lynch. Lynch was een witgebaarde scheepskapitein, te oud om nog te varen, die ondervonden had dat Hikoe-eroe de eenige plek op de wereld was, waar hij in een dragelijke verhouding met zijn asthma kon leven. Hij ging naar binnen om op den barometer te kijken.
Woord Van De Dag