United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als bliksem in slaap in een wolk, Als de in kolen gekoesterde vonk, Als, door Liefde herdacht, een laatste lonk, Als van een edelen steen de schijnen Op den donkeren rijkdom der mijnen, Wordt een toover gezwegen, die voor u zich vertaal' Daal, daal! Wij bonden, wij leiden u, Daal, daal! De grot van Demogorgon. ASIA en PANTHEA. Wat voor gesluierde gestalte zit Ginds op dien ebben troon?
Hij krabbelde wat op een stukje papier, en kondigde aan: Lied op Eleonore. Luisteren jullie allemaal? En hij declameerde: Omdat haar niemand heeft verkoren, Heeft zij de mannen afgezworen. O! Eleonore! Maar komt er een met lonk en lach, Dan trouwt zij morgen aan den dag, Eleonore! Leonore! Lenore! Nore, Ach!
De jonge vrouw, die een zonnescherm en bladvormigen waaier met zich droeg, wierp in het voorbijgaan Pheidippides een vriendelijken lonk toe, welke blijkbaar zijn doel bereikte, althans de lichtontvlambare jongeling bracht den appel, dien hij in de hand droeg, naar den mond en, na er een stukje afgebeten te hebben, reikte hij hem der schoone toe met de woorden: «Bekoorlijke Antheia, wanneer zal het u eindelijk behagen deze vrucht met mij te deelen?» daarbij doelend op de Atheensche gewoonte dat men, door gezamenlijk een appel te eten, erkende elkander een goed hart toe te dragen.
Omdat ik weifelde en twijfelde binnen te gaan, toen de damoselen aan de vensteren verschenen en lonkten en lokten met zoeten lach en lonk... Ik dacht: willen die damoselen wel worden bevrijd of... willen zij niet worden bevrijd. Dat is de vrage! Zeide ik het u niet al?! riep Galehot. Koning Assentijn sloeg de handen om zijn arme hoofd en zijn kroon gleed scheef.
Daar de monnik voortging het huis van fra Puccio te bezoeken en hij zag, dat de vrouw zoo frisch en rond was, begreep hij, waaraan zij het grootste gebrek had en hij had plan, indien hij kon om broeder Puccio van die moeite te ontslaan door hem te vervangen. Hij wierp haar meermalen een heimelijken lonk toe en deed dit, tot hij in haar geest hetzelfde verlangen had opgewekt.
Aan het buffet, waar de destijds nog mollige en frissche madame Rousseau zetelde, gaf hij een sou voor den knecht en schonk madame Rousseau hem een vriendelijk lonkje. Daarmeê vertrok hij. Voor zestien sous had hij dus een diné en een lonk gehad. Deze restaurant Rousseau, waar zoo weinig wijn en zoo veel water werd gedronken, was meer kalmeerend dan restaureerend. Die gaarkeuken bestaat niet meer.
't Scheen hem zelfs, dat deze oude synicus hem in 't voorbijhinken een broederlijken, vroolijken lonk had toegeworpen, alsof een toeval veroorzaakt had, dat zij in verstandhouding waren gekomen en samen een gemeenschappelijk fortuintje hadden gehad. Waarom was dit fragment van Mars zoo tevreden? Wat was tusschen het houtenbeen en den andere gebeurd?
Woord Van De Dag