United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Olaf ... met de "Indian Girl"! Neen ... neen! LONA. Ja, 't is waar! Nu begrijp ik het ... ik zag dat hij uit het raam sprong. Krap, hou de "Indian Girl" op om alles in de wereld. Onmogelijk, mijnheer. Hoe kan u denken dat.... BERNICK. Wij moeten het schip ophouden.... Olaf is aan boord! KRAP. W
Lona, je moet dat verhinderen! Vergaan...? AUNE. Excuseer, is meneer de consul bezig? Wat wil je? AUNE. Verzoeken of ik meneer een vraag mag doen? BERNICK. Nou ja; gauw dan. Wat wou je vragen? AUNE. Ik wou vragen of het vast staat ... onomstootelijk vast ... of ik afgedankt word als de "Indian Girl" morgen niet zou kunnen uitzeilen? BERNICK. Wat is d
Mijne medeburgers, ik wil alle leugenachtigheid nu van mij wegdoen; het heeft niet veel gescheeld of zij had iederen druppel bloeds in mij vergiftigd. Gij zult alles weten. Ik was de schuldige vijftien jaar geleden! Karsten! O, Johan...! LONA. Nu heb je eindelijk jezelf overwonnen! BERNICK. Ja, mijne medeburgers, ik was de schuldige en hij ging heen.
Leg ze weg, zeg ik.... Wat drommel, waarom ben jij niet meegevaren naar Amerika met een van je vaders schepen? Daar kon je nog eens een buffeljacht of een gevecht met Indianen bijwonen misschien. MEVR. BERNICK. Och maar, Hilmar.... OLAF. Nou, dat zou ik wat graag willen, oom; en misschien zou ik dan ook Johan en tante Lona ook wel ontmoeten. HILMAR. Hm ... nonsens.
Het was of alles ons opeens moest tegenloopen. Ons huis stond op vallen. Ik was half onverschillig en half wanhopig. Lona, ik geloof heusch dat 't voornamelijk was om mij te verdooven, dat ik mij inliet met die relatie, die Johan er toe bracht weg te gaan. LONA. Hm.... BERNICK. Je kunt je wel voorstellen, hoe er allerlei praatjes werden uitgestrooid toen je allebei weg waart.
Was er gewacht, totdat die zijlijn een uitgemaakte zaak was, dan zouden de eigenaars ongehoorde prijzen gevraagd hebben. LONA. Jawel, jawel. Maar verder? BERNICK. Nu komt dat, wat op verschillende manier uitgelegd kan worden ... dat, wat een man in onze kringen alleen kan doen en bekennen, wanneer hij steunen kan op een vlekkenloozen en geachten naam. LONA. Wel?
En dan was het ook een geheim tusschen ons beiden; niemand kon je uitlachen over je slechten smaak. BERNICK. Lona, hoe kan je toch denken...? LONA. Maar toen je terugkwam, toen je allerlei spotternijen hoorde, die als hagel op me neervielen, toen je hoorde hoe er gelachen werd over alles wat ze hier mijn dwaasheden noemden.... BERNICK. Maar je w
LONA. En wat doet het er toe of zoo'n maatschappij gesteund wordt of niet? W
JOHAN. Hoera, Lona, ze gaat met ons mee! MEVR. BERNICK. Maar, Johan,... wat een onbezonnenheid...! R
LONA. Waarom in het geheim, Karsten? BERNICK. Heb je hooren spreken over den grooten aankoop van boschgronden, groeven en watervallen...? JOHAN. Ja, dat gaat immers uit van een consortium buiten de stad?... BERNICK. Zóó, als die gronden daar nù liggen, zijn ze zoo goed als waardeloos voor de overal verspreid wonende eigenaars. Daardoor zijn ze betrekkelijk goedkoop verkocht.