United States or Trinidad and Tobago ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Hoe gaat het met de Mijn?" vraagde Marling, nadat men plaats had genomen. »Welke bedoel je?" was de wedervraag van Liskey, die een Amerikaan was. »Waarvan je inspecteur bent." »Die is zoo even gesloten," antwoordde Liskey. »En de andere mijnen?" »Allemaal gesloten." »Het ziet er bedenkelijk uit," meende Marling, het voorhoofd fronzend. »Waarom?" »Wel, nu loopen duizenden Kaffers leeg."
»Ze gaan toch samen, om het kiesrecht te verkrijgen," wierp Marling er direkt tusschen in. »Onzin, man, onzin!" riep de Amerikaan. »Alle maal kool, apekool, wat ik je vertel!" »Dan liegt het verschenen Manifest!" zeide Marling bedaard. »De opsteller is van de eerste leugen niet gebarsten," antwoordde Liskey. »Ge zijt van daag wreed en onbarmhartig in je oordeel," hernam Marling.
Het gesprek, dat Marling daar straks met den Amerikaanschen inspecteur had gehad, schokte hem niet in zijn overtuiging en hij hield de meening van Liskey voor een grove dwaling. Charles en Lena, beiden zwegen het was een veelzeggend, angstwekkend zwijgen. Zij vreesden beiden God, en toch begrepen zij elkaar niet meer. Zij gingen aan elkander voorbij als twee blinden.
»Als je 't gelooven wilt," meende Marling, de schouders minachtend ophalend. »De toekomst zal het uitwijzen, Marling!" »Dat zal ze net, Liskey!" Van de straat werd thans een groot gejoel gehoord. »Waarschijnlijk weer een nieuwe grappenmakerij van die »eendrachtige" Uitlanders!" lachte de Amerikaan. Beide mannen grepen den hoed en gingen naar buiten.
»Maar wij weten 't ook," zei Marling. »Jullie!" riep de Amerikaan met een onmiskenbare minachting in zijn stem; »geef me maar een glas wijn, want ik heb dorst." Marling schelde de meid. »Waar is je vrouw?" vraagde Liskey op eens. »Boven," zeide Marling kortaf, »maar om op je uitroep terug te komen gelooft ge niet aan de eendracht der Uitlanders?"
Plotseling voelde hij een forschen slag op zijn schouder, en een vroolijke stem, die aan een langen man met een sterk sprekend gelaat behoorde, riep: »Zoo ouwe jongen, wat sta je daar te suffen?" »Ben jij het, Liskey?" zeide Marling, den lange de hand reikend: »Kom binnen!" Hij ging Liskey voor en bracht hem in de huiskamer, waar op dit oogenblik niemand was.
»Dat Paul Kruger de Washington is der Transvaalsche Boerenrepubliek," antwoordde Liskey op levendigen toon. »En wat heeft hij gezegd?" »Ik heb het voor de merkwaardigheid opgeschreven," antwoordde de Amerikaan. Hij nam een notitieboekje uit den zak en las: »Indien wijze raadgevingen niet helpen, laat dan het oproer maar losbreken, en de wind zal het koren scheiden van het kaf.
Woord Van De Dag