United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !
En toch waren ze verplicht hem, den vreemdeling, den »Liguriër«, te gehoorzamen! Ja, men zou hem gehoorzamen, zoo lang ongehoorzaamheid gevaarlijk was, langer niet. Merkwaardig genoeg vergezelde Guacanagari Columbus nog denzelfden dag naar de vloot, zonder, naar het scheen, eenig ongemak van zijn been te hebben.
Hij deed dat ook, en, ziedaar, alweer eene nieuwe reden om den gehaten vreemdeling, den »huichelachtigen Liguriër«, nog meer vijandig te zijn. De ongunstige gezondheids-toestand dwong hem ook om iedereen aan den arbeid te zetten; hij stelde niemand vrij. Ridders en Priesters, die nimmer handenarbeid geleerd hadden, dwong hij hetzelfde en evenveel werk te doen, als een geboren werkman.
Ze mochten nu ook al niet doen, als de vereerders van den »Liguriër«, en hem op alle mogelijke wijzen vleien en verheerlijken, ze mochten hem zelfs zoo nu en dan in het geheim doen gevoelen, dat ze hem haatten en minachtten, in het openbaar hielden ze zich, alsof zij volkomen eenstemmig over Columbus dachten, als alle anderen. Of Columbus zich door hen liet verschalken, het is niet te denken.
De Spanjaarden, die hem haatten, gaven hem den scheldnaam van »Liguriër«, en daar Genua in de landstreek ligt, die oudtijds Liguria heette, zou men lichtelijk er toe kunnen overgaan, te gelooven, dat de Spanjaarden hem althans voor iemand hielden, die in Genua geboren was.
Dat gelukte de verstandige Nubische vrouw zoo goed, dat Marsyas, een aardige jonge Liguriër, toen zij weg gegaan was, aan de anderen verzekerde dat Aisopion met hare grappen en geschiedenissen de kunst verstond om de dooden weer levend te maken; met dat bruine monster ernstig te praten, zeide hij, was even prettig als te stoeien met zijn blonde geliefde.
Hoe Columbus, die toch zoo menige teleurstelling ondervonden had, en die gedurende zijn langdurig verblijf in Cordova wel had moeten ontdekken, dat tal van Edellieden hem, den Genuees of den »Liguriër«, zooals men hem smadelijk noemde, haatten; zulke verregaande en trotsche eischen stellen kon, is onverklaarbaar.
Dit streven zijner vijanden om hem, den gehaten »Liguriër«, van de vruchten van zijne vlijt en moeite te berooven, spreekt uit de kroniek van den dag. Na het uitvaardigen van dit bevel werd nu weldra het besluit genomen om de schepen gereed te maken ten einde Columbus eene derde reis te laten doen, doch de uitrusting had heel wat voeten in de aarde. De Kroon had geen geld; het Volk had geen' lust.
Woord Van De Dag