United States or Finland ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dat begrip ik zeer goed," antwoordde Lewin, "voor de school en dergelijke inrichtingen kan men zijn hart niet africhten en juist daarom geloof ik, dat al deze philantropische 'bemoeiingen' altijd zoo weinig gevolg hebben." Zij zweeg. Toen lachte zij. "Ja, ja, zeer juist!" bevestigde zij. "Ten minste ik kon het niet.
Lewin rees op van zijn hooi, zag omhoog naar de sterren en bespeurde, dat de nacht ten einde was. "Ja, maar hoe moet ik het aanvangen?" zeide hij tot zich zelf en trachtte over alles, waarover hij in dezen beslissenden nacht had nagedacht, tot klaarheid te komen.
Hij stalde zijn paard bij zijn goeden vriend, den boer Parmenitsch, die met de minne van zijn broeder was getrouwd. Toen zocht hij den oude op zijn hoeve op, wenschende van hem iets van den hooioogst te vernemen. De anders praatzieke oude ontving Lewin vriendelijk, maar beantwoordde zijn vragen over het hooi ontwijkend en terughoudend. Dit bevestigde Lewins verdenking nog meer.
Maar dat was ook recht goed, want toen Stipan door de eetzaal ging, bemerkte hij dadelijk, dat de portwijn en sherry van Depré en niet van Lewé gehaald waren; hij gebood daarom den koetsier nog aanstonds naar Lewé te rijden. In de eetzaal ontmoette Lewin hem. "Kom ik te laat?" "Wanneer kom je niet te laat?" antwoordde Stipan en nam Lewins arm onder den zijnen. "Heb je groot gezelschap?
Kitty was onder haar bruidskrans minder schoon dan gewoonlijk, en algemeen vond men haar minder bevallig; maar zoo was niet de meening van Lewin. Hij beschouwde haar hoog kapsel, haar bloemen, haar witten sluier, het garnituur van haar japon, dat zedig haar langen teederen hals omsloot en dien van voren een weinig onbedekt liet, haar buitengewoon fijne taille en zij scheen hem schooner dan ooit.
De vorstin, die met Marie Wlassnewja en Stipan Arkadiewitsch aan de andere zijde zat, riep Lewin bij zich en begon met hem een gesprek over de opwindende vragen: wanneer er om Kitty's bevalling naar Moskou verhuisd zou worden en hoe men daar hun woning zou inrichten.
Heden echter had Lewins komst haar onrust vermeerderd. Zij vreesde, dat haar dochter, die een tijdlang eenige neiging voor Lewin scheen gekoesterd te hebben, Wronsky door de groote nauwgezetheid van geweten mocht afwijzen. Lewins komst kon dus heel gemakkelijk de zaak in de war brengen of vertragen, die anders spoedig tot zulk een goed einde zou kunnen komen.
Gelukkig en tevreden was zij na het gesprek met Kitty tot haar echtgenoot gekomen en, al had zij ook geen plan hem over het aanzoek van Lewin en Kitty's weigering te spreken, zij had hem toch te kennen gegeven, dat de zaak met Wronsky zoo goed als beklonken was en na de komst zijner moeder tot een goed einde zou worden gebracht.
"Moet er dan werkelijk een uitzet en al dat andere zijn?" dacht Lewin ontsteld. "Waarom zou dat alles mijn geluk bederven?" Hij zag Kitty aan en zag dat de gedachte aan het uitzet haar niet het minst had beleedigd. "Dan moet het wel zoo zijn!" dacht hij. Nadat de ouders hen hadden verlaten, naderde hij zijn bruid en greep haar hand.