United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Nu die goudstukken na zooveel jaar nog in de kloof liggen, is het wel zeker dat er geen eigenaar van bestaat," zei de leidstergans, "en ik vind, dat jij ze wel nemen kunt." "Maar hadt u zelf den schat niet noodig?" vroeg de jongen.

"Wat is er?" vroeg de leidstergans. "We hebben geen plaats voor meer namen in ons hoofd," schreeuwden de jongen. "We hebben geen plaats voor meer namen in ons hoofd!" "Hoe meer er in een hoofd komt, hoe meer plaats er komt," antwoordde de leidstergans, en ging voort met de merkwaardigste namen op te roepen als te voren.

Den volgenden dag nam de jongen de gelegenheid waar in een rustuur, toen Akka op een kleinen afstand van de andere wilde ganzen liep te grazen, om haar te vragen, of het waar was, wat Bataki hem had verteld. En Akka had het niet kunnen ontkennen. Toen liet de jongen de leidstergans beloven, dat zij het geheim niet aan Maarten zou vertellen.

Een paar jaar voor dat Niels Holgersson met de wilde ganzen rondtrok, stond de oude leidstergans Akka van Kebnekaise op een morgen beneden in het rotsdal naar het arendsnest te kijken.

"Wilde ganzen moeten leeren lucht te eten en wind te drinken," antwoordde de leidstergans, en hield niet op, maar vloog door als te voren. En 't scheen wel, alsof de jonge ganzen geleerd hadden van lucht en wind te leven. Want toen ze een poos gevlogen hadden, klaagden ze niet meer over honger.

Maar telkens kwam de gedachte aan de reis terug, terwijl hij daar door het park liep. Hij stelde zich voor hoe prettig het wezen zou met de wilde ganzen mee te gaan. Honger en kou lijden zou hij zeker vaak genoeg, maar daarentegen zou hij ook vrij zijn van werken en leeren. Terwijl hij daar liep, kwam de oude leidstergans naar hem toe en vroeg, of hij iets te eten had gevonden.

En hij volgde mijn raad, en loopt nu vrij op dat eiland rond. Wat zegt u daarvan, Moeder Akka? Heb ik in uw geest gehandeld?" "Dat was, wat ik zelf zou hebben gedaan," zei de leidstergans. "Dat is prettig, dat u daarmeê tevreden is," zei de jongen. "Nu is er nog iets, wat ik u vragen moet.

Een oogenblik later waren hij en de leidstergans op weg naar Holger Nielssons huis, en 't duurde niet lang of Akka streek neer achter 't steenen walletje, dat om de kleine boerderij liep. "'t Is wonderlijk zooals alles 't zelfde is gebleven," zei de jongen, en klom gauw tegen 't walletje op om rond te kunnen zien.

Schoon, maar vreeselijk, zweefden ze voort door de lucht. Ze namen de richting naar de vlakte, en Akka slaakte een zucht van verlichting. De oude leidstergans had opgehouden met eieren te leggen, en jongen groot te brengen, en placht in den zomer den tijd te verdrijven met van het eene ganzennest naar het andere te gaan, en raad te geven over 't broeden en over 't verzorgen van de jongen.

"Als je wat goeds bij ons hebt geleerd, Duimelot, vind je misschien niet, dat de menschen alleen recht hebben om op de wereld te zijn," zei de leidstergans heel ernstig.