United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zij zag hoe Moeder beurde en leid', Eer licht en lied verzwond, Heur vingeren gebenedijd Aan benedijden mond. Ja, dit alles is voorzeker verrukkelijk mooi. Maar als de dichter ons dan verder verhaalt, dat, na nog wat jaren levens, Beatrijs .... doofde en stierf: in stille kerk Sliep ze in Maria's tijdlijk kleed. Een andere zuster deed het werk Dat eens Maria deed.

Gij grijpt naar uw gordel? Gij verbleekt? Uw mes is verdwenen?" »Het is weg. Ik moet het verloren hebben, en een vijand van mij..." »Bind hem, boei hem, Bischen! Leid den verrader en zijne valsche getuigen naar den kerker! Morgen worden ze allen geworgd. De dood is de straf voor den meineed. Als zij ontkomen, dan verbeuren de wachters hunne hoofden.

Gott habe ich und die Kleine Im Leid erhalten reine........ Een verblijf te Karlsbad bevrijdde hem van zijn kwaal; deze was met korte tusschenpoozen meermalen teruggekeerd, en had zijn stemming, die zeer leed onder den lagen luchtdruk, bedorven.

Evenals Margaretha in zijn treurspel Egmont "voorzag hij veel dat hij niet kon veranderen". In het begin van het nieuwe jaar ontsteeg hem een bede, zoo kinderlijk-oprecht, dat Pestalozzi ze later een Zwitsersche boerin en hare kinderen als avondgebed in den mond kon leggen: "Der du von dem Himmel bist, Alles Leid und Schmerzen stillest, Den, der doppelt elend ist, Doppelt mit Erquickung füllest, Ach, ich bin des Treibens müde!

Zult gij als een lafaard de dood van Mijnheer d'Artois en van al onze broeders ongewroken laten? O ik bid u, om de eer van Frankrijk doe het niet. Laat ons liever sterven om die schande te ontgaan. Leid uw scharen vooruit, misschien zult gij met uw verse benden de zege bevechten." Guy de St.-Pol wilde van geen strijden horen, de vrees had hem bevangen.

Voortaan zal 't hemelspieglend zeeëveld Mijn rijk opdeinen, door geen bloed bevlekt, Onder de winden die het rijzen doen Als 't graanveld golvende in de zomerlucht; Mijn stroomen zullen rijkbevolkte kusten Omvlieten en gelukkige eilandrijken. En ik zal Niet meer op daden staren die mijn geest Verduisteren met smart, gelijk de eclips Den bol dien 'k leid verdonkert. Luister!

Voor studie ben ik helaas te laat, maar ik mag immers niet omzien, nietwaar, ik moet "mijn blik omhoog richten en eenvoudig voorwaarts gaan". Stella, Stella, laat me niet los, houd mijn hand in de uwe, leid me; van jou gaat een kracht uit, die me bezielt, laat me niet alleen! Als er van mij wat terecht komt ooit, dan is dit je werk, lieveling!

"Ach!" antwoordde Mimi; "bij het leven, dat ik sedert twee maanden leid, is dat niet te verwonderen: al die slapelooze, doorweende nachten, dat poseeren in onverwarmde ateliers, het slechte voedsel, het vele verdriet.... En dan weet je nog niet alles: ik heb me met eau de Javel willen vergiftigen; ze hebben me gered, maar niet voor lang, zooals je ziet.

En schijnt hij u te kennen en te beminnen, mejuffer, hij moet weten waarom!" "Ik wed, dat gij hem van uw leven nog niet hebt gestreeld." "Beware mij God! Ik zal er mij wel voor wachten." "Ziet gij? Door uwen schrik en uwe gekke grillen maakt gij het beest vervaard. Maar genoeg met deze kinderachtigheden. Vermits mijn oom nu spreekbaar is, leid mij tot hem."

Maar, daar er hier geen goeden wijn te krijgen is, zullen we op een andere plaats een fijne flesch nemen. Wij moeten ons dit genoegen veroorloven, weiger het mij niet. Wat zal ik gelukkig zijn, wanneer ik u eens in mijn pastorie te Gabie mag zien! Ge zult daar ontvangen worden als een edelmoedige Mécénas, aan wien ik het gemakkelijke leven, dat ik nu leid, dank."