United States or Tunisia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Koud en bleek lag de keizer in zijn groot, prachtig ledekant; het geheele hof dacht, dat hij dood was, en ieder van hen liep weg, om den nieuwen keizer te begroeten. De kamerdienaars liepen naar buiten, om daarover te praten, en de kameniers hadden een groote koffievisite. In al de zalen en gangen was laken neergelegd, opdat men geen voetstap zou hooren, en daarom was het er stil!
Toen hij daar nu in den nacht zat, ging de deur open, en nu trad de groote Klaas met zijn bijl binnen. Hij wist wel, waar het ledekant van den kleinen Klaas stond, ging daar regelrecht naar toe en sloeg diens grootmoeder voor het hoofd, daar hij dacht, dat het de kleine Klaas was. «Ziezoo!» zeide hij. «Nu zal je mij niet meer beethebben!» Daarop keerde hij naar zijn huis terug.
Dit zeggende gaat zij naar hare commode, haalt eene schoone ochtendmuts uit de lade en wil nu de kamer uitgaan, zonder mijnheer Droi aan te zien; nu ziet zij echter haar kostbaar onderbed uit het ledekant hangen, half op den grond; dat gaat haar nu toch al te zeer aan 't harte, en zij wil het opbeuren; doch vat het ongelukkig juist aan op de natte plek, waar het water ingeloopen was; zij werpt het mijnheer Droi naar 't hoofd, zeggende: "Foei!
Hij komt natuurlijk nu op den verstandigsten inval, dien een mensch in zulke omstandigheden hebben kan; hij wil met zijn bed verhuizen; hij staat alzoo op en begint met het oude, zware ledekant, aan het hoofdeneinde voort te schuiven; maar hij denkt niet aan den helm en den sabel van den Franschman, die in den hoek staan, en, al zijn leven! dat glijdt langs den muur naar beneden, en rammelt en klettert op den grond neder.
Bijna overal vindt men bedden, die laag bij den grond en zeer breed zijn. Het bed of ledekant bestaat uit een vlechtwerk van nape, een soort van touwwerk, van kokosvezels gevlochten; daarop legt men een met gedroogde banaanbladeren gevulden zak, en een met katoen opgevulde matras.
Morgen zullen we je wel helpen. Balk nu niet meer en ga naar bed. Ik slaap al: we hebben nog al wat gedronken ... Kom, hoû nu op, zeg. Bertie stond op, greep Franks hand, wilde hem bedanken. Jawel, jawel, toe, ga nu slapen, zeg ... En hij ging. In zijne kamer hoorde hij weldra door het beschot heen, Frank snorken. Hijzelf bleef zitten op den rand van zijn ledekant.
Ik kroop in mijn ledekant en sliep slecht, door de kou. Japi had nergens weet van. Toen de dag aanbrak en ik voor de zooveelste maal wakker werd, hoorde ik hem rammelen. Hij was bezig thee te zetten, had zelf beneden water gehaald, en zich aan m'n ontstelde buren voor een neef van mij uitgegeven. Hij had best geslapen, hij was alleen een beetje stijf. Hij hoopte dat i me niet wakker had gemaakt.
Nu sprak uit haar ledekant haar stem, zacht, gejaagd: Ja, is er ies? Hoor je niets in je kamer? Ik? ...nee, nies ... Is je licht aan? Ja ... ik was zelf op, zoo met-een, om te drinken. Zie je dan nies? Ik? nee, nies ... O, dan heb ik 't me zeker verbeeld, wel te ruste. Jozef sliep weêr in, zonder denken, niet begrijpend. De muis ratelde voort achter het behangsel.
De procureursklerk heeft het testament opgesteld hij wist wel hoe dat gedaan moest worden. Toen werd hij in de kamer onder het ledekant, of ergens anders verborgen, misschien als een spook verkleed. Dat de nicht den zoon had laten roepen, was maar om verdenking af te weren. Wat men heeft zien wegloopen, was een jongen dat zijn de voetstappen van een jongen.
Het duurde eenige minuten, eer wij tot ons zelven kwamen en onze tranen hadden bedwongen. Dat is zeker, zeide zij, als ik niet altijd aan je gedacht had, zou ik je nu ook niet herkend hebben. Wat ben je veranderd! En zoo groot geworden! En zoo breed! Een onderdrukt kuchje herinnerde mij, dat Mattia achter het ledekant verborgen was. Ik riep hem en hij kwam te voorschijn.
Woord Van De Dag